268 K/M./YII.KAPJą
Ryc. 216 Stopień 4 i 5 Pozycja w końcowej fazie ruchu.
VI. Zespół mięśniowy przywodzący kończynę górną w stawie ramienn
1. m. piersiowy w iększy (ryc. 134a),
2. m. trójgłowy ramienia - głowa długa (ryc. 17 la).
3. m. obły większy (ryc. 166d),
4. m. najszerszy grzbietu (ryc. 136),
5. m. kruczo-ramicnny (ryc. 167b),
6. m. dwugłowy ramienia - głowa krótka (ryc. 17lb),
7. m. podłopatkowy (ryc. 167a).
Fest ruchu przywiedzenia kończyny górnej w stawie ramiennym
dołu
3 - Pozycja wyjściowa - leżenie na boku testowanym. Tułów podparty do
pachowego na podwicszcc, głowa - poza podłożem, ułożona na podwi< cc zamocowanej do kraty sufitowej. Testowana kończyna górna odwie na w stawie ramiennym, zwisa swobodnie w dół.
- Stabilizacja tułowia od przodu względnie od tyłu uniemożliwia jego rot a tym samym przejście do leżenia przodem bądź tyłem (ryc. 217).
razie
- Ruch przywiedzenia testowanej kończyny do tułowia w płaszczyźnie c wcj. W końcowej fazie próby między kończyną a tułowiem będzie podło na którym badany leży. Nie może ono być grube, bo w przeciwnym ograniczałoby znacznie ruch przywiedzenia (ryc. 218).
4 - Pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Na przy'
środkową powierzchnię dalszej nasady ramienia ręką badającego nale?fl przyłożyć opór mniejszy od maksymalnego, który pozwoli na wykon ruchu w pełnym zakresie (ryc. 219).
5 - Wszystkie parametry badania takie sanie jak w stopniu 4, tylko wiclk
oporu osiąga wartość maksymalną przy zachowaniu pełnego zakresu ruch
Ryc 217. Tesl ruchu przywodzenia kończyny gór- Ryc. 218. Stopień 3. pozycja końcowa,
nej w stawie ramiennym w stopniu 3. Pozycja wyjściowa Prawidłowo odciążone - tułów i głowa za pomocą systemu bloczkowego - ułatwiają poprawne wykonanie żądanego ruchu.
- Pozycja wyjściowa - leżenie tyłem, kończyna górna testowana - poza podłożem, odwiedziona do kąta 90° w płaszczyźnie czołowej, odciążona ręką badającego.
- Stabilizacja obręczy kończyny górnej po stronie testowanej, od góry. przyśrodkowo od stawu obojczykowo-barkowcgo. ręką badającego (ryc. 220). Ruch przywiedzenia kończyny do tułowia, w płaszczyźnie równoległej do podłoża (ryc. 221).
* Pozycja wyjściowa i stabilizacja taka sama jak w stopniu 2. Kończyna testowana- odwiedziona do kąta 45°. podtrzymywana ręką badającego. Podczas próby ruchu czynnego przywiedzenia palpacyjnic wyczuwa się napięcie mięśniowe na tułowiu po przedniej i tvlnej stronie dołu pachowego (ryc- 222).
Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu 1 napięcie mięśniowe nie jest wyczuwalne.