0000050(1)

Cukry złożone

13

Jak wynika ze schematu klasyfikacji tukrowców do cukrów złożonych należą kilkocukry oraz w i e 1 o c u k r y. Cukry złożone powstają przez kondensację odpowiedniej ilości cząsteczek cukrów prostych, które są między sobą połączone wiązaniami glikozydowymi. Wiązanie glikozydowe twopzy się między dwiema grupami OH, z których co najmniej jedna jest dołączona do glikozydowego atomu węgla. Wiązanie tworzy się na skutek odłączenia cząsteczki wody, zgodnie z reakcją 13-1

,    ₊ KI =*OL.JC

OH HO    ^u

Drugą grupę OH może stanowić również grupa przyłączona do glikozydowego atomu węgla lub normalna grupa alkoholowa.

Kilkocukry ₍

Do kilkocukrów najczęściej występujących w naturze należą dwu-cukry spotykane w roślinach, tkankach zwierzęcych i drobnoustrojach. Do najczęściej spotykanych dwucukrów należą mające wiązanie glikozydowe typu 1 -> 4 (maltoza, laktoza, celobioza), chociaż są znane i o innym typie wiązań, jak 1    2 (sacharoza), 1 ->• 1 (trehaloza) lub

1 -> 0 (izomaltoza). Dwucukry powiązane przez zaangażowanie w wiązanie glikozydowe obu swych grup OH, powstałych z aldehydowych (sacharoza, trehaloza), w przeciwieństwie do cukrów prostych nie mają własności redukujących. Natomiast te cukry, których wiązanie gliko-. zydowe jest zbudowane z grupy OH przy węglu glikozydowym jednego cukru prostego i grupy alkoholowej drugiego (maltoza, laktoza, celobioza, izomaltoza) wykazują własności redukujące, jakkolwiek słabsze, niż w przypadku cukrów prostych.

Maltoza w zasadzie rzadko występuje w tkankach w stanie wolnym, natomiast jest ważnym produktem przejściowym przy rozkładzie skrobi Na przykład występuje ona w znacznych ilościach w słodzie

296