0000056 3

114 l^eki przeciwdepresyjne i leczenie stanów depresyjnych

Tabela 4.29. Interakcje selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny (SI-5HT) z innymi lekami

Informacje podstawowe
SI-5HT są inhibitorami izoenzymów cytochromu P450, zwłaszcza CYP2D6, który uczestniczy w metabolizmie m.in. neuroleptyków i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Najsilniejszymi inhibitorami CYP2D6 są fluoksetyna i paro-ksetyna, słabszymi — citalopram i sertralina, słabym — fluwoksamina.
Nazwa leku	Następstwa interakcji
Cymetydyna	Wzrost stężenia cymetydyny we krwi
Fenytoina	Zmniejszenie stężenia paroksetyny we krwi
Inhibitory MAO	Wzmożenie działania serotoninergi-cznego, ryzyko zespołu serotonino-wego (por. tabela 4.27)
Klomipramina	Nasilenie działania serotoninergicz-nego, ryzyko zespołu serotoninowe-go (por. tabela 4.27)
Leki przeciw*depresyjne trójpierścieniowe (TLPD)	Zwiększenie stężenia we krwi. wzmożenie działania TLPD, w tym objawów niepożądanych
Neuroleptyki	Hamowanie metabolizmu, wzrost stężenia we krwi
Tryptofan, 5-OH-tryptofan	Wzmożenie działania serotoninergi-cznego, ryzyko zespołu seroton i nowego (por. tabela 4.27)
Warfaryna	Wzrost stężenia warfaryny we krwi. nasilenie działania warfaryny
Węglan litu	Wzmożenie działania serotoninergi-cznego, ryzyko zespołu seroton i nowego (por. tabela 4.27)

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

Inhibitory MAO wprowadzane do lecznictwa psychiatrycznego przed ponad trzydziestu laty (por. tabela 4.30) cechowała nieselektywność działania, mianowicie hamowały aktywność obu form monoaminooksydazy: MAO-A i MAO-B. Działanie to było nieodwracalne i utrzymywało się przez kilkanaście dni od przerwania leczenia. Niespecyficzność i długotrwałość działania oraz związana z tym konieczność przestrzegania ograniczeń dietetycznych (unikanie pokarmów zawierających większą ilość tyraminy oraz innych amin presyjnych), liczne interakcje z innymi lekami, a ponadto duża toksyczność niektórych preparatów były przyczyną stopniowego wycofywania części nieselektywnych IMAO z rynku farmaceutycznego. W Polsce jedyny zarejestrowany inhibitor MAO — nialamid stosowano niechętnie i został skreślony z lekospisu w latach siedemdziesiątych.

Współcześnie w niektórych krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych są zarejestrowane trzy nieselektywne IMAO: fenelzyna, izokarboksazyd oraz tranylcypromina. Leki te są stosowane głównie w depresjach atypowych, w których zawiodły TLPD, niekiedy w zapobieganiu nawrotom epizodów lęku napadowego.

Istotnym postępem w' farmakoterapii depresji związanej ze stosowaniem IMAO było uzyskanie leków' o wpływie selektywnym, hamującym aktywność MAO-A lub MAO-B (tabela 4.31), przy czym niektóre z preparatów wykazują działanie odwracalne (krótkotrwałe), utrzymujące się jedynie w okresie ekspozycji enzymu na lek. Do tej nowej generacji IMAO należą: dostępna w Polsce selegilina (Jumex) — inhibitor MAO-B, przydatny w leczeniu wczesnych stadiów choroby Parkinsona oraz moklobemid (Aurorix), hamujący w sposób odwracalny MAO-~A, zarejestrowany w licznych krajach (również w Polsce) jako lek przeciwdepresyjny. W tabelach 4.32, 4.33 zestawiono podstawowe informacje dotyczące tego leku.