002 4

2

Leki o działaniu inotropowym dodatnim

/. Leki działające inotropowo dodatnio i nie wpływające bezpośrednio na naczynia

krwionośne w sposób znaczący:

1) Glikozydy nasercowe

.2+

się pozakomórkowo, a wewnątrzkomórkowo znajdującymi się Ca²⁺). Zawartość Ca~" w siateczce sarkoplazmatycznej wzrasta i w czasie potencjału czynnościowego uwalniana jest zwiększona jego ilość (= większa dostępność dla elementów kurczliwych), co w efekcie daje silniejszy skurcz mięśnia sercowego.

IM* j

[Najif

Ca

Mechanizm działania inotropowo dodatniego: polega na specyficznym i odwracalnym blokowaniu ATP-azozależnej pompy sodowo-potasowej zlokalizowanej w błonie komórkowej kardiomiocytów. Efektem zahamowania jej działania jest stopniowe zwiększenie się stężenia Na w płynie wewnątrzkomórkowym, w wyniku czego następuje hamowanie aktywności wymiennika Na7Ca²⁺ (gdyż w warunkach normalnych spadek Na~ w płynie wewnątrzkomórkowym [w wyniku ich wypompowywania] prowadzi do uruchomienia czynności tego wymiennika). Dochodzi więc do zredukowania dokomórkowego transportu Na przez wymiennik Na7Ca²" i w efekcie jony wapniowe są zatrzymywane wewnątrz komórki (czyli następuje zahamowanie wymiany pomiędzy Na⁺ znajdującymi

□

0

Mechanizm działania chronotropowo ujemnego - przyjmuje się, że działanie to jest następstwem:

•    zwiększenia wrażliwości baroreceptorów

•    pobudzania aktywności układu przywspółczulnego (zwiększają napięcie nerwu błędnego, czego efektem jest hamowanie czynność węzła zatokowo-przedsionkowego i węzła przedsionkowo-komorowego, co prowadzi do zwolnienia pracy serca)

•    hamowania układu współczulnego

•    niektóre źródła podają, że leki te mają bezpośrednie działanie hamujące na węzeł zatokowo-przedsionkowy i przedsionkowo-komorowy

Farmakologia układu krążenia, oprać. Tomasz Maślanka, KFiT, WMW, UWM w Olsztynie