0000096

gerwazy Swiderski

KLINICZNA PATOLOGIA NASTĘPSTW PO USZKODZENIU KRĘGOSŁUPA W ODCINKU SZYJNYM JAKO PROBLEM REHABILITACJI

Z Kliniki Ortopedii I. Ch. AM i z Naukowego Ośrodka Chirurgii Kręgosłupa i Spondyłiatrii we Wrocławiu Dyrektor Instytutu Chirurgii AM: prof. dr med. E. Rogalski Dyrektor Ośrodka i Kierownik Kliniki: G. Swiderski

ZAKRES DONIESIENIA

Kilka przyczyn skłoniło mnie do podjęcia decyzji o przygotowaniu i omówieniu tylko klinicznej patologii najistotniejszych dla rehabilitacji następstw po chorobach i po urazach kręgosłupa szyjnego.

Doniesienia moje poprzedziły wczoraj i dziś wystąpienia kilku wybitnych znawców spondyłiatrii.

W obecnym roku koledzy nasi zajmujący się problematyką chorób kręgosłupa zorganizowali lub wzięli udział, i przedstawili swoje stanowisko oraz swoje osiągnięcia aż w 10 krajowych i międzynarodowych konferencjach.

Leczenie chirurgiczne omówiono w styczniu 1978 r. we Wrocławiu.

Spondylochirurgia była również tematem Światowego Kongresu Spondylia-trów, który obradował od 1 do 10 czerwca 1978 r. we Wrocławiu i w Warszawie.

Osiągnięciom spondyloneurologii i rehabilitacji poświęcone były konferencje w Horyńcu oraz przed dwoma tygodniami w Iwoniczu.

Problemy leczenia farmakologicznego przedyskutowaliśmy w maju 1978 r. w Moskwie, wspólnie z kolegami z 17 krajów Europy i Ameryki.

Spondylotraumatoterapia była przedmiotem obrad w Lipsku (12—15 września 1978).

Choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa przedstawiono w Monachium podczas obrad Zachodnioniemieckiego Narodowego Komitetu Światowej Federacji Chirurgów Kręgosłupa i Spondyliatrów.

Ortopedzi wspólnie z reumatologami i specjalistami medycyny przemysłowej obradowali nad spondyliatrią w Ustroniu Śląskim w lutym bieżącego roku.

XIX i XX Wrocławskie Sympozja Spondyliatrów odbyły się w czerwcu i wcześniu. Pierwsze z nich poświęcono profilaktyce chorób kręgosłupa u górników w oparciu na wynikach badań komputerowych 6000 osób. Drugie ustaliło zasady wdrożenia do szkół górniczych ortopedycznego przysposobienia do zawodu.

Tak wyjątkowo wysoka liczba konferencji spondyliatrycznych w tym roku z jednej strony świadczy o wyjątkowym znaczeniu chorób kręgosłupa, a z drugiej zaś mówi jednoznacznie, że problematyka ta jest dobrze znana ogółowi lekarzy w Polsce.

Właśnie z tego powodu jestem przekonany, że zbędne jest powtarzanie spraw w naszym kręgu dobrze znanych, a należy się ograniczyć do problemowego wskazania na sprawy najistotniejsze.