przejeżdżając zakręt i decydując się na taki a »io innV t°1 l ' /x ~
jazdu? A więc: .
rodzaj zakrętu pod względem jego ukształtowania Clas
— rodzaj nawierzchni pod względem przyczepności i r n '
— stopień i kierunek nachylenia nawierzchni \ osi jezdni,
— charakterystykę samochodu. .
Od czego zacząć naukę toru przejazdu? Od pojmania ^
nej stzyiu jasouy, JCOŁ VU -------
sz.jcych jt żdzie samochodem, szczególnie na zaKięu»v.i. es|v wchodzi tez zachowanie się pojazdu poddanego działamu siły bocznej i jego reakcja na operowanie pedałem gazu. czy wiście
- -.....£cin/łł w stopniu dobrym z
j f izyki jazdy, to jest od poznania wszystkich zja\ - ‘
- <vozecóInie na zakrętach. W grę
J-. «i n «'•)«.
oocznej i jego iec^^ju ...» cfnnniu cioorym znajomość
zakładamy, ze uczący się posiadł ' . spravvnie kręcić kie-
„posługiwania" się pojazdem, umie s y fizykę jazdy można
równicą obsługiwać famę pnzyr^y-_^_ slalomów.
najlepiej poznać w czasie przyj# śliskiej nawierzchni bo
Takie slalomy należy ustawiać • • ^ uwidaczniało w zarzu-
nadmieme działanie siły boczntJStepujących z powodu za du-caniu lub ślizganiu się pojazdu, wys J zej szybkości lub niewłaściwego toru p - J ' ..
Po opanowaniu ćwicze ń na siaiomach^ Y-c-nTn^owegośfiskiej
pn,,yL'" rayuH90”-
Stopnimco zwększajqc szybkość przejeżdżamy róanego rodzaju zakryty nie zapominając by pod koniec ćwiczeń ustawiać juz nie jeden a serię zakrętów następujących po so i.
Trzecią formą nauki pokonywania zakrętów jest jazda na zamkniętym dla ruchu odcinku drogi z pochyleniami jezdni, poboczami, rowami itp. Przekonałem się, że człowiek inaczej zachowuj? się na dużej przestrzeni placu treningowego, gdzie ma duże poczucie bezpieczeństwa, a inaczej na oblamowanej iowami czy barierami drodze, gdzie ma świadomość wypadnięcia poza drogę. I tu widać wyraźnie rolę jaką na co dzień powinny spełniać wszystkie tory kartingowe i wyścigowe w kraju. Wspomniałem już o konieczności korzystania z całej szerokości jezdni przy nauce torów przejazdu dla łatwiejszego zrozumienia i poznania zjawisk towarzyszących jeżdzie na zakrętach.
Zajmijmy się przez chwilę ćwiczebnymi jazdami na zamkniętej drodze czy torze. Na wstępie proponuję przypomnieć sobie i ustalić nomenklaturę potrzebną dla zrozumienia się instruktora i ucznia a wezmę ją po prostu z żargonu kierowców sportowych. Musimy przecież określić rodzaj zakrętu i technikę jazdy. „Prawy prosty" ozy „lewy prosty” to -zakręty 90°. „Zacieśnia ją-cy” — zakręt najczęściej długi o zmniejszającym się promieniu
-j wsrodkowe j.
, . . • - w^vr\(jtrŁną strono za-
nrzeciwnym kierunku tuz działa siła odśrodkowa
rętuOv jLjac do zakrętu należy się przygotować odpowiednio podj skonania, polega to na odpowiednim doborze szybkości do )c8° ^ania), odpowiednim do szybkości i doborze przekładni (wyhamow ) d odpowiednim do danego zakrętu ustawieniu (zmiana 5„dem szerokości jezdni. Bardzo ważnym elementem
pojazdu jest odpowiednie ułożenie rąk na kole kierowni
cy80 Wyhamowanie d zmiana biegów w dól powinny być zaczyń- wy rjtcd rozpoczęciem przejazdu zakrętu (jeszcze na pro-Icończone p samym zakręcie kierowca zajmował się tylko pedałem stej). ■ Jierownicą. Obsługa pedału gazu ma tu bardzo ważne gazu i K korekcyjne bo przecież możemy tu wykorzystać chara-znaczenie mochodu oraz możliwość dociążenia przednich kół ktery-dy Q Upraszczając zagadnienie można powiedzieć, że prze-kierujący • ^ dzielimy w zasadzie na trzy fazy. 1 — „wyjechanie zewnętrzną stronę zakrętu na jego początku tak
puszczenie ‘ chcieli zajrzeć głębiej w ten zakręt; 2 - „przyjąć wewnętrznej strony zakrętu; 3 — ponowne „wypusz-
ciQCie ao wytracenia resztek siły odśrodkowej a więc i opo-
Tn‘y nia związanych. Ostatnie wypuszczenie ---------
ui«dv iuż widaj kmim
Zanim Wystartuje**
81