2.4.1. Mechanizm Rossa
Unikalny mechanizm dźwigniowo-korbowy opatentował A. Ross w 1985 roku w USA. Istotę budowy mechanizmu przedstawiono na rys. 2.12. W szczególności konstrukcja ta nadaje się do budowy małych silników pojedynczego działania. Obracające się wykorbienie jest połączone przegubowo z trójkątnym jarzmem ACD związanym ruchowo z łącznikiem EB i zamocowanym przegubowo w kadłubie silnika. Do przegubów C i D w narożach jarzma są podłączone korbowody napędzające ruchem postępowo-zwrotnym dwa tłoki silnika, zbudowanego w układzie a lub y. W czasie ruchu obrotowego wykorbienia o promieniu R występują cykliczne wychylenia jarzma o kąt 0, co wywołuje ruch wahadłowy obydwu jego końców C i D i połączonych z nimi za pomocą korbowodów tłoka i wypornika. Miejsca geometryczne ruchu obydwu końców jarzma w postaci wąskich ósemek wykazują bardzo małe odchylenia od osi odpowiednich cylindrów, przy czym odchylenia wierzchołka D są kilkakrotnie mniejsze od odchyleń wierzchołka C.
Mechanizm Rossa nie zapewnia ściśle sinusoidalnego przebiegu zmian objętości, a dokładne funkcje przemieszczenia tłoków są bardzo złożone. Szczegółowe informacje można zaczerpnąć w specjalistycznej literaturze (47]. Po przyjęciu założenia, w którym przeguby C i D poruszają się wzdłuż osi cylindrów (rys. 2.12), otrzymuje się uproszczone zależności charakteryzujące ruch tłoków względem ich górnych położeń zwrotnych
56