istnego posługiwania się kolejnymi tomami, mapkami indeksowymi i odpowiednimi tabelami, -yczaj kilkoma. Wówczas, w celu znalezienia odległości między portami, trzeba utworzyć słupek z od-sinych kolejno odległości składowych i obliczyć jego sumę. Rzadko kiedy, wyłącznie na krótkich tra-• port wyjścia i port przeznaczenia można znaleźć w tej samej tabeli.
We wstępnej części każdego z tomów znajduje się dokładny opis, jak należy korzystać z tablic od-e-gło-ści wraz z przykładami, oraz opis matematyczny wraz z wzorami, z których korzystano przy opracowaniu tabel.
Spis świateł i sygnałów mgłowych (The Admiralty List of Lights and Fox Signals) [1], zwany krótko em świateł, zawiera szczegółowa dane o światłach nawigacyjnych i sygnałach mgłowych występujących t._ -odach i wybrzeżach całego świata, z wyjątkiem świateł i sygnałów mgłowych zainstalowanych na : . --ach o wzniesieniu mniejszym od 8 metrów [16]. Podobnie jak locje Spis świateł stanowi uzupełnienie r : mrącji podanych w formie symbolicznej na mapach.
Komplet Spisu świateł Admiralicji Brytyjskiej składa się z jedenastu tomów (Vol. A-L) oznaczonych -.bolami NP No 74 - 84, z których każdy obejmuje określone wybrzeża i w'ody:
Tom A
Tom B
Tom C Tom D
Tom E Tom F Tom G
Tom H Tom J
Tom K Tom L
Wyspy Brytyjskie oraz północne wybrzeże Francji od Dunkierki do wejścia do Goulet de Brest łącznie z instalacjami związanymi z wydobyciem ropy i gazu na Morzu Północnym; południowa oraz wschodnia część Morza Północnego, łącznie z wybrzeżem Szwecji i Norwegii pomiędzy szerokością 58°30’N a 60°55”N;
Morze Bałtyckie, Kattegat, Bełty oraz Sund;
wschodni Ocean Atlantycki, zachodni Ocean Indyjski i Morze Arabskie, od Goulet de Brest na Południe wraz z wyspami do długości 068° E;
Morze Śródziemne, Czarne oraz Czerwone;
Zatoka Bengalska i Ocean Spokojny na północ od równika;
południowo-zachodnia część Oceanu Atlantyckiego i wschodni Ocean Spokojny od Cabo Orange do Point Barrow oraz Hawaje;
północne oraz wschodnie wybrzeże Kanady z Rzeką Świętego Wawrzyńca włącznie; zachodnia strona północnego Atlantyku od Maine do Cabo Orange z Zatoką Meksykańską i Morzem Karaibskim włącznie;
Ocean Indyjski i Spokojny na południe od równika;
morza na północy, wybrzeże Norwegii na północ od szerokości 60° 55’ N, Svalbard, Faeroes, Islandia, Grenlandia oraz wybrzeże Rosji aż do Cieśniny Beringa.
W celu odszukania odpowiedniego tomu Spisu świateł należy posłużyć się Katalogiem map [10]. ■V sekcji 19 znajduje się specjalna mapka indeksowa (Limits of Volumes of Admiralty List of Lights) obejmująca w'ody całego świata, umożliwiająca szybki wybór odpowiednich tomów Spisów świateł. Taką mapkę ideksową pokazano na rysunku 4.7. Podobne mapki znajdują się na zewnętrznej stronie tylnej okładki • ażdego z tomów (okładki Spisu świateł zwykle są koloru zielonego, formatu A4).
Na przykład na trasę: Rio de Janeiro - Nowy Orlean potrzebne byłyby tomy G oraz J, natomiast na trasę z Gdyni do Cape Town - tomy: C, B, A i D.
Każde światło nawigacyjne, jak już wspomniano, z wyjątkiem świateł zainstalowanych na pławach, trzymało odpowiedni numer Admiralicji. Światła w każdym z tomów Spisu ułożone są w porządku geograficznym, do którego dostosowano system numeracji świateł. Numeracja świateł dla każdego tomu jest ..stalona odrębnie. Przydzielone przez Admiralicję numery uznane zostały za międzynarodowe, na przykład ..mer C 2968 oznacza latarnię morską Hel, której szczegółowy opis znajduje się w tomie C Spisu świateł pod numerem 2968. Spisy świateł wydawane przez inne państwa korzystają z tych samych numerów, .o ułatwia nanoszenie poprawek [15], Spis wszystkich świateł (Index), jakie obejmuje dany tom, ułożony . porządku alfabetycznym, znajduje się na ostatnich jego stronach. Obok nazwy światła (latarni) podany jest ego numer. Znając go, nietrudno odszukać szczegółową informację o danym świetle w treści spisu.
55