Rys. 59. Krzywa ramion prostujących i krzywa ramienia wychylającego Tangens tego kąta wyrazi równanie:
dh
dę
Ponieważ dla małych kątów przechyłu mamy:
h = f[<p) = GM • sin (p
to pochodna tej funkcji wyniesie:
dh
= GM • cos <p = tg a
Przy kącie </> = 0 mamy cos <p = 1, więc:
tg ac = GM (4.11)
Tę własność wykresu można wykorzystać dla całego zakresu krzywej ramion. Styczna wykreślona w dowolnym miejscu wykresu wyznaczy wysokość metacentryczną właściwą dla danego przechyłu. W celu dokładniejszego wykreślenia początkowego przebiegu krzywej ramion prostujących nanosi się na wykres wysokość metacentryczną i kreśli odpowiednią półprostą (rys. 60).
Wykres ramion prostujących pozwala lepiej ocenić stateczność statku i przewidzieć jego zachowanie się przy różnych kątach przechyłu.
90