11 �danie audiometrzyczne (s R 53)

125    250 500 1000    2000    4000    8000 Hz

Ryc. 7.5. Audiogram prawidłowy.

Oznaczenie rezerwy ślimakowej odgrywa dużą rolę w ustalaniu wskazań do operacji poprawiających słuch, w protezowaniu chorego (zaopatrzenie w odpowiedni typ aparatu słuchowego) oraz w orzecznictwie.

Jeśli słuch jest prawidłowy, krzywa kostna i powietrzna przebiegają na audiogramie w pobliżu linii zerowej i niemal pokrywają się z sobą.

Wartości nie odbiegające więcej niż o 15 dB od ustalonego poziomu zerowego uważane są za prawidłowe.

Obniżenie jedynie krzywej powietrznej, przy zachowaniu prawidłowego poziomy krzywej kostnej, świadczy o sprawnej funkcji narządu Cortiego (ślimaka) i upośledzeniu układu przewodzącego dźwięki (duża rezerwa ślimakowa powstała wskutek obniżenia krzywej powietrznej).

Uwaga. Obniżenie krzywych na audiogramie należy rozumieć jako podwyższenie progu słyszenia. Trzeba badanemu podać większe natężenie, aby dany ton usłyszał. Taki typ audiogramu spotyka się we wczesnych okresach otosklerozy, w ostrym i przewlekłym zapaleniu ucha środkowego oraz trąbki słuchowej, a także w procesach bliznowatych lub zarostowych po zapaleniu ucha środkowego.

W „czystym” upośledzeniu przewodnictwa (bez komponentu odbiorczego) obniżenie krzywej powietrznej nie przekracza poziomu 60 dB. Większe wartości świadczą o jednoczesnym uszkodzeniu narządu odbiorczego. Im większe jest uszkodzenie narządu Cortiego (ślimaka) lub nerwu, tym bardziej zmniejsza się rozpiętość między krzywą kostną a krzywą powietrzną (mniejsza rezerwa ślimakowa). Jednoczesne, częściowe uszkodzenie układu przewodzeniowego i odbiorczego tworzy obraz upośledzenia słuchu o charakterze mieszanym.

W tych przypadkach ulega obniżeniu zarówno poziom przewodnictwa powietrznego, jak i kostnego, w większym stopniu dotyczy to przewodnic-

Ryc. 7.6. Audiogram niedo-słuchu przewodzeniowego.

kadza zarówno ucho środkowe, jak i wewnętrzne. Im większe jest obniżenie krzywej kostnej, tym większe uszkodzenie aparatu odbiorczego.

W przypadku uszkodzenia o charakterze odbiorczym (ucho wewnętrzne, nerw) przy sprawnym przewodzeniu dźwięku zarówno krzywa powietrzna, jak i kostna przebiegają poniżej linii zerowej audiogramu, pokrywając się ze sobą (rezerwa ślimakowa zbliżona do 0 dB). Dotyczy to wszystkich częstotliwości lub tylko części, a przede wszystkim tonów wysokich. Niekiedy charakterystyczny przebieg krzywych progowych pozwala skierować uwagę w kierunku konkretnych rozpoznań, np. w ostrym urazie akustycznym charakterystyczny jest ubytek słuchu dla 4000 Hz. Załamek ten w miarę trwania narażenia na hałas ulega stopniowemu rozszerzeniu kolejno na sąsiednie częstotliwości, a jednocześnie pogłębia się. Przy uszkodzeniu ślimaka krzywe tonalne często mają przebieg

53