4.1.5. Podstawowe własności funkcji
»r wszysi ziedzim,
dziedziny funkcji. Oto przykłady:
Wzór funkcji |
v= a - .v - b |
y = A + c |
y = <ix + b |
x - b # 0 |
x + c> 0 | ||
Założenie |
x*b |
V 1 |
zbędne |
Dziedzina funkcji |
3 ii je |
Df=(-c.+co) |
u S3 |
y-
a) Dziedzina funkcji to zbiór wszystkich argumentów, dla których wzór funkcji ma sens li —\ częściej, aby wyznaczyć dziedzinę funkcji, należy poczynić pewne założenia, z których N*
dziedziny funkcji. Oto przykłady:
1
b) Zbiór wartości funkcji tworzą te wartości y, które odpowiadają argumentom dziedziny funkcji. Ota przykłady:
Wykres funkcji |
Yi • 1- |
Y\ • A |
■/ M |
1 |
0 |
i x o - / |
/ i x o |
i i | |
Zbiór wartości funkcji |
K. = {-l}u(0.li)u{2} YW=R Y* |
= R. |
c) Miejsce zerowe funkcji jest to ta wartość argumentu, dla której wartość funkcji jest równa zero. Miejsc zerowych funkcji szukamy, rozwiązując rów nanie:
wartość funkcji
Aby wyznaczyć te wartości argumentu (na przykład przedział), dla których funkcja przyjmuje w
d) Znaki funkcji to problem znaków wartości funkcji.
Aby wyznaczyć te wartości argumenti datnie. należy rozwiązać nierówność:
war toki funkcji dodatnie (znaku pluMmego)
Aby wyznaczyć te wartości argumentu (na przykład przedział), dla których funkcja przyjmuj^ ujemne, należy' rozwiązać nierówność:
/(•O < 0
nierówności:
zaznaczyć"3
wartoki funkcji ujemne (znaku minusowego)
Wniosek dotyczący podpunktów' c i d:
Zamiast rozwiązywać oddzielnie równanie: f(x) 0 oraz dwie i /(•' )< 0. wystarczy rozwiązać tylko równanie: /(x) = 0 i obliczone miejsca zerowe wej wraz z siatką znaków, która odpowiada znakom wartości funkcji.
„iczność funkcj' to problem, dla jakich argumentów w jakich przedziałach (na osi OX) funkcja r«>-a w jakich maleje (/ \). Niech Ac D, (np. A = (u. b)) dla xrx2e( A c l),).
(f. stała)
(wartości funkcji są stale)
4.1.6. Interpretacja graficzna podstawowych własności funkcji (por. 4.4.2.)
a) Dziedzina i zbiór wartości (por. 4.4.2a.)
Dziedzina D. jest to prostokątny rzut wykresu (..prostopadły cień") na oś OX. zbiór wartości K - analogicznie - na oś OY.
b) Miejsca zerowe (por. 4.1.5C. i 4.4.2b.)
Zgodnie z definicją - .v0 jest miejscem zerowym, gdy /(.x0) = 0. zatem graficznie odpowiada mu punkt i v0). Miejsc zerowych funkcji szukamy w punktach przecięcia jej wykresu z osią OX.
c) Znaki funkcji (por. 4.1.5d. i 4.4.2c.)
I "aga: W matematyce są dwa znaki:,.+” - znak dodatni oraz znak ujemny.
Wyrażenie: „znak funkcji" oznacza: „znak wartości funkcji".
Graficznym Odpowiednikiem nierówności:
/(*)> Ojest fragment wykresu znajdujący się nad osią OX (w górnej pólplaszczyźnie).
U /(•*) < Ojest fragment wykresu znajdujący się pod osią OX (w dolnej pólplaszczyźnie).
Monotoniczność funkcji (por. 4.l.5e. i 4.4.2d.)
>1 funkcji monotonicznej oznacza ułożenie jej wykresu: tnącej / - kierunek: od lewego dolnego do prawego górnego, maIcj'!Cci ^' kierunek: od lewego górnego do prawego dolnego, największa i najmniejsza (por. 4.4.2c.)
Puyt KXn'C Warl0^c' największej odpowiada najwyższy punkt Qri!l|SU ,lln^cji w całej dziedzinie lub w przedziale («:/>).
">kr Wn*e Warto^c‘ najmniejszej odpowiada najniższy punkt Oto pSU funJccj‘w całej dziedzinie lub w przedziale («:/>).
.„C *‘ul vvykresu funkcji, która nic ma ani wartości naj-'-)• ani najmniejszej w D.~ R. ale ma takie wartości
gjj la osiąga w ,x, wartość największą równą /(.x,)oraz Trarl0^ najmniejszą równą /(.x.)w przedziale (u:b).
4. FUNKCJE
CD
Y | |
I ya | |
/(*,) / | |
\ x' b / | |
/ « *1 |
-\ "■ i *7 •" \ ; / .V |
/ fix0 |