130 4

rtllguiw ,    „

Należy przypuszczać że te zachowania stymulują również en 7*"^

odbiór publiczności zgromadzonej przed telewizorami. Takie °^C^⁰^^aŁjy ' .....^:”^A ^d uwagę tylko wtedy, kiedy większ^'

Kfc.

odbiór publiczności    ^    ^ wtedy, kiedy wię

można jednak wziąć po ff_dzovvj_e. Problem pojawia się wtedy Z

ności to przeciętni, ntHitralin^;^ ^    _członkowie ja]®?

na widowni zasiadają    ' wręcz stronnictw politycznych M: ,^r'

ganizacji albo stowar^n    ^    ^ _mJ^,gd_v

nie ma stuprocentowi g ^ _{w trakcie} programu. Jeśli jednak ni_e

mh!™“v(a prowadzący wie o tym) to ma się wówczas do czy^.' “tą manipulacją: widz odbiera jako spontaniczne , powodo^ prawdziwym impulsem zachowania publiczności, które w istoc.e są k|_a. L politycznego zaplecza kandydata określone, partu poi,tyczne,. I_nnymi słowy, jakieś poglądy zostały „wybuczane nic dlatego, ze są niesłuszne czy społecznie źle odbierane, lecz dlatego, ze wypadało tak zareagować na stówa przeciwnika politycznego. Cytowani wcześniej P. Fabijański i E. Ficek zdają się całkowicie przemilczać ten oczywisty aspekt występo-wania publiczności w talk-sluno.

Problem publiczności w talk-show jest zatem istotny, ale trzeba też przy. znać, że w omawianym okresie programów z jej udziałem było relatywnie niewiele - stanowiły one blisko jedną trzecią badanych pozyqi. Jeszcze rzadziej owa publiczność jest dopuszczana do głosu: zazwyczaj stanowi tło i może wznosić jedynie okrzyki lub wysyłać sygnały poza werbalne.

Program Co z tą Polską? był prowadzony w konwencji poważnego magazynu publicystycznego: zawsze towarzyszy mu zredagowany ofiqal-ną polszczyzną wstęp, przybliżający i komentujący bieżące wydarzenia polityczne, rozmowy zaś prowadzono w poważnym tonie, na ogół bez elementów humorystycznych i satyrycznych (jeśli są obecne, to nie wykraczają poza ramy słownego konstruowania humoru czy ironii, na bieżące potrzeby konkretnej dyskusji). Autorzy programu Teraz My, Tomasz Sekielski i Andrzej Morozowski, obrali już inną strategię: zaproponowali talk-show poświęcony - podobnie jak program T. Lisa - tematyce poważnej, ależ wykorzystaniem często dowcipnych lub złośliwych materiałów filmowych czy gadżetów. Przykładem było użycie zabawki-helikoptera, którym sterował zdalnie Andrzej Morozowski (rozmowa dotyczyła wówczas nadużywania przez Andrzeja Leppera helikoptera służbowego);^ n>m yła prezentacja kasety do kamery cyfrowej, którą nagrano z ukry* cia rozmowy Renaty Beger z posłami PiŚ-u w sprawie poparcia rządu

2 ^;£Tr?3rtM|^{a (tZW}' "^{taŚmy prawdy}" “Pwniono w programie ^/U06 r.). / czasem jednak autorzy Teraz My zrezygnowali

130