1487861r350145100690811613728 o

Religię Hume oceniał z punktu widzenia wywieranego pi 7. nią \\pl\wn na 'ui> społeczne oraz poszczególne jednostki. Stworzył podstawę teorii »illą*n»H-|i irHp.l|n»^ł| ukazując, że im bardziej niepewne są warunki egzystencji liitltMrj. U ni doskonalsze atrybuty przypisuje się bóstwu; im wyżej ?»tś Iłóstuo tostuul* wyniesione ponad ludzi, tym bardziej człowiek staje się istotą słabą i poniżoną

2.5. Voltaire [anagram, po polsku Wolter (1694-1778)|

Nazywał się Francois-Marie Arouet i był związany 7 liberalizmem, klot mu kleumal za życia, a po śmierci stał się jego symbol. Był publicystą o łllozołlrżttt * !t zainteresowaniach; stąd jego teorie wydają się uproszczono, powierzchowno ale a to przystępne. Uprawiał filozofię traktując ją jako narzędzie walki z ciemnotą i kinmlą ludzką.

2.5.1. Ontologia

Istnieje tylko świat materialny. Cudów, objawienia boskiego. zjaw hit nadprzyrodzonych nie ma. Są wprawdzie myśl i materia, ale to własności jednej substancji; świadomość i cielesność funkcjonują jako atrybuty tvec7\ (hllbzoiztn)

2.5.2. Gnoseologia

Wolter przyjmował, że miarą prawdy jest rozum. Rozwija się on na podstawie nabytych doświadczeń. Filozof ten kontynuował więc pogląd etnpit \styczny dolu/ąt \ pochodzenia rozumu wraz z racjonalistycznym do niego zaufaniem lako pian dziw* przyjmował wszystko to, co jest zgodne z rozumem. Sądził, że dotyehi zasuwa tunik a a nawet cała kultura błądziła, bo opierała się na autorytecie i Objawieniu los! Inni junalna i dlatego trzeba ją odrzucić, zastępując racjonalizmem.

2.5.3. Antropologia

Człowiek jest tylko istotą przyrodniczą. Cała teoria duszy nie wytrzymuje ktylykl Gubi ona człowieka bo roztacza przed nim wizję szczęścia po śmierci, /abrnulująt używania życia doczesnego. Koncepcja duszy jest fikcją, klot a powoduje, żt lutl/lt zaprzątnięci problemami nadprzyrodzonymi nic radzą sobie z tzec/ywlslośi ią. 1 o w konsekwencji jeszcze bardziej popycha ich ku religii.

Filozofia powinna przeciwdziałać spaczonemu przez człowieka pojmowaniu m la aby sprowadzić je na właściwe tory. Człowiek musi odnajdywał' cele żyt la w swoim istnieniu doczesnym: naprawiać, uporządkowywać istniejący świni, li!<wldnout dominujące w nim zło, a przynajmniej zmniejszać jego skalę l etmi powinno Ih ⁱ\.

120