158 2

158

błędów. Dotyczy to głównie otworu nieprzelotowego znajdującego się w cienkiej ścianie. Pominięcie w zapisie konstrukcji jego końcowej części (rys. 5.21e, 5.22b) może doprowadzić do przebicia ściany podczas wykonywania takiego otworu. Innym błędem, który może powstać wskutek zastosowania uproszczonego zapisu, jest częste zapominanie o tym, że na rysunku wykonawczym otwór części przykręcanej musi być większy od średnicy śruby w celu zapewnienia niezbędnego luzu, a tym bardziej nie może on być gwintowany (rys. 5.21a, d; 5.22a, d; 5.23a, d). W celu uniknięcia takich błędów można stosować na rysunku złożeniowym również dokładny sposób zapisu postaci konstrukcyjnej złącza śrubowego (rys. 5.21a, d; 5.22a, d; 5.23a, d; 5.24a, d).

Na rysunku złożeniowym dopuszcza się przedstawienie połączeń śrubowych na tym samym rzucie w różnych stopniach uproszczenia (rysunek dokładny, zapis uproszczony lub umowny), z tym że na odpowiadających sobie rzutach musi być ten sam stopień uproszczenia. Jednak w celu uniknięcia nieporozumień na jednym rysunku zaleca się stosować jeden sposób ich rysowania.

Podczas doboru rzutów do zapisu części tworzących połączenie śrubowe należy zapewnić prawidłową czytelność informacji. Nakrętki i śruby z łbem sześciokątnym lub kwadratowym powinny być narysowane w widoku równoległym do przekątnej wielokąta na tym rzucie, który pozwala na wyjaśnienie ewentualnych ograniczeń występujących podczas ich montażu, np. bliskość ściany utrudniającej przykręcanie (rys. 5.22d, e). W każdym innym przypadku w widoku równoległym do przekątnej wielokąta łba lub nakrętki przedstawia się elementy złącza na rzucie głównym rysunku złożeniowego. Na rzutach pozostałych śruby i nakrętki rysuje się już zgodnie z przyjętą metodą rzutowania (rys. 5.21).

Nakrętki lub śruby skrzydełkowe na każdym rzucie na płaszczyznę równoległą do osi złącza przedstawianego w uproszczeniu rysuje się tak, aby zawsze był widoczny charakterystyczny zarys skrzydełek, a na rzucie na płaszczyznę prostopadłą do osi złącza skrzydełka powinny być ustawione ukośnie, pod kątem 45° do podstawy rysunku (rys. 5.23e). Grubość skrzydełek w zapisie uproszczonym jest zredukowana do linii grubej.

Rowek do wkrętaka na każdym rzucie na płaszczyznę równoległą do osi złącza jest zawsze prostopadły do tej płaszczyzny, a na rzucie na płaszczyznę prostopadłą do osi - nachylony pod kątem 45° do podstawy rysunku (rys. 5.23a, b, por. z rys. 5.18a, c). Natomiast wgłębienie krzyżowe do wkrętaka rysuje się zawsze pod kątem 45° do płaszczyzny równoległej do osi złącza (rys. 5.24).

Rowki i wgłębienia krzyżowe do wkrętaka w zapisie uproszczonym rysuje się bardzo grubą linią ciągłą, dociągając ją na widoku poprzecznym do linii zarysu łba (rys. 5.23e, 5.24b, e).