195
195
^sjohtaau. W tym zakresie, *oi oq pt ^^kwalifikowaniu W|*»Wiyęh optymalnych ról,
Plan szczegółowy opiera mą współpracy i koordynacji z tym, iż w zftk
oraz powiązania. Na ta-
ramy.
prtncji specjalistów z ukr<!» jtk już powiedziano, polega o itref krajobrazowych i wyzna według ich właściwości, rnozl kiej bazie powstaje dopiero pj$f( ogólny,
Rozległość zagadnień kompozycji kinjobiłizowpj nip pozwala na krótkie bodaj scharakteryzowanie Ich głównych właśclwóści. Istnieją na ten temat osobne opracowania omawiająca przedmiot, Podać tu można z polskich, łatwo dostępnych prac książką Juliusza Górowskiego O budowie formy architektonicznej (Warszawa 1002), W tym miejscu poprzestaniemy na zwróceniu tylko uwagi na najistotniejsze wybrane elementy tego zagadnienia. Z konieczności muszą one być podano w znacznym uproszczeniu.
Kształtowanie wnętrza. Stanowi ono podstawę kompozycji, bowiem krajobraz, jak już podano, podzielić można na szereg różnej wielkości wnętrz. We wnętrzu istnieją dwa zasadnicze współczynniki decydujące o jego kompozycji: elementy togo wnętrza oraz punkty, z których je oglądamy.
Elementy wnętrza. Występują one w postaci ścian, płaszczyzny poziomej, elementu wolno stojącego, a wreszcie sklepienia. Każdy z tych elementów ma w kompozycji, niezależnie od jej zakresu (krajobraz miasta, park, otwarty krajobraz), ściśle określoną rolę. Dla przykładu — w parku nie jest obojętne, jaką przyjęto formę parteru (płaszczyzny poziomej), czy rozwiązano Ją w postaci gładkiego strzyżonego trawnika, czy też rabaty kwiatowej. Ogólną właściwością płaszczyzny poziomej jest podbudowa kompozycyjna wnętrza. Właściwością ścian zaś jest wyraźne lub zacierające się określenie granic wnętrza. Właściwością zaś elementu wolno stojącego jest akcentowanie wnętrza. Sklepienie nadaje mu określony nastrój, każdy zaś Jego element spełnia pewną rolę w kompozycji i zgodnie z nią winien być projektowany. Dla Pr?Kiadu — we wnętrzu określonego krajobrazu uprawowego szachow-H pól stanowi płaszczyznę poziomą, ściany wyznaczone są z dwóch H1 pasmami wzgórz, z trzeciej ścianą lasu, z czwartej ścianą sprowa-, $| | do linii horyzontu, a więc prawie do zera. Elementy wolno stoją-
A