2 O rąb). Mim* w plhimii Olki kr»ju.
Wł^ód «yfHrw*j Mk«4t«y * 4mm4m nrftliwpdi w>* b.j* »N ^MikMta
Im btrdilej tłcanki irchttcktonlcznt miasta Jest jednolita, tym bardziej w
“ WVjyr.
dominantę jej forma, a nie wymiary bezwzględne. Bardzo wymownymi pmu^ mogą być miasta arabskie, w których włafnle nie tyle wielkość dominanty^ lokalizacja w centralnym punkcie miasta I kształt wyróżnia Ją z tła gęstej, jJ^i> dośrodkowo kształtowanej zabudowy mieszkaniowej (fl. 2—56).
Lokalizacje dominant miejskich były w historii, zwłaszcza w okresie baroku, a* i w wieku XIX wiązane często z układem ulic. Osie kompozycyjne założeń urk!^ tycznych zamykano budynkami kościołów, monumentalnych teatrów, mua^ Innych budynków o znaczeniu społecznym. Widoki ulicy zamkniętej domiiJ^ stają się ciekawsze od widoków Innych ulic, gdyż dominanta taka sygnalizuje docelowy posuwania się ulicą w jednym kierunku, stanowiąc jednocześnie charakterystyczną jej wyrazu architektonicznego. Również i współcześnie stoso^' nie podobnych zasad można spotkać nawet przy szachownicowym układzie * jak w San Francisco, gdzie nową katedrę zlokalizowano na wzgórzu zamykaj^ jedną z głównych ulic miasta. Wyniosła biała bryła kościoła kontrastuje gładko^ swych ścian z poszarpanymi ścianami ulicy i podkreślona jest gigantycznym pi^ otworu okiennego, biegnącym przez całą wysokość bryły budynku. Ten pj. umieszczony na osi ulicy, podkreśla jej pięcie się ku wzgórzu bardzo dynamie*/ (II. 2—57).
2—58. Toledo (Hiszpania). Na tle ciasnej zabudowy mieszkaniowej dominanty wyróżniają się zarówno wielkością, jak i formą wyraźnie odbijającą od formy pozostałych elementów miasta
W niewielkich miastach europejskich — w tym również polskich — do najbardzie charakterystycznych dominant zaliczyć trzeba ratusze, wyróżniające się nawet ok tyle rozmiarami, co formą, na pierwszy rzut oka czytelnie symbolizujące władą miejską (ii. 2—58).
Obiekty dominant budzą w mieszkańcach uczucie sympatii, zadowolenie z przebywania w danym mieście i przyczyniają się do powstawania pojęcia „moje miasto", „nasze miasto*'. Dla przybyszów dominanty układu przestrzennego stają się symbolami tego właśnie miasta. Zamek Królewski w Warszawie, Wawel w Krakowie a takimi symbolami — dominantami zrozumiałymi i oczywistymi dla całego społeczeństwa (ll. 2—59 do 2—62).
Wysokie dominanty, górujące nad otoczeniem, pozwalają na łatwą orientacji „znajduję się w tej stronie od wieży ratusza — wobec tego jestem tu atu",daj?
68