20120330391

EN ISO 105-X12:2002

sto-zw^

la wyre||| yst^PMjąj

występy

$.3 Przed wykonaniem badania, próbkę roboczą i tkaninę trącą aklimatyzować przez co najmniej 4 h w klimacie o temperaturze (20 ± 2) °C i wilgotności względnej (65 ± 2) %, rozkładając każdą próbkę roboczą i każdy kawałek tkaniny trącej osobno na siatkowej lub perforowanej półce. Niektóre wyroby włókiennicze, takie jak bawełna i wełna, mogą wymagać dłuższego czasu aklimatyzacji.

5.4 W celu uzyskania najlepszych wyników, zaleca się wykonywanie badań w standardowych warunkach do badań wyrobów włókienniczych (patrz ISO 139).

>ienia j.

fttoStu

wierzch

odcinki

nofTia Konin pi tdzialM

n kwaś 1.1 sitaj

Średnio.

do ulią :ó\v. Ot:

|

i drod:

ialonij

pdlogJ nanis! moit bk nl( ak# im# ikośN Ib#*'

6 Wykonanie badania

6.1 Postanowienia ogólne

Umocować próbkę roboczą na podstawie aparatu za pomocą klamer, tak aby dłuższy bok próbki był zgodny z kierunkiem przesuwu trzpienia. Pomiędzy podstawę urządzenia a próbką roboczą umieścić drucianą siatkę lub delikatny, wodoodporny papier ścierny w celu ograniczenia ruchu próbki roboczej. Badać przygotowane próbki robocze według rozdziału 5 zgodnie z metodą opisaną w 6.2 i 6.3.

Podczas badania wyrobów wielobarwnych za pomocą urządzenia opisanego w 4.1.2 zaleca się ułożyć tak próbki robocze, aby tarcie odbywało się na wszystkich kolorach. Jeżeli wzór ma wystarczająco duże powierzchnie jednobarwne, można wykonać badania dla poszczególnych kolorów, oddzielnie oceniając każdy z nich. Jeżeli barwne wzory są małe i występują obok siebie, proponuje się wykonywanie badania za pomocą urządzenia obrotowego opisanego w ISO 105-X16.

6.2    Tarcie suche

Umieścić akimatyzowaną tkaninę trącą (patrz 42 i 5.3) na końcu trzpienia trącego w taki sposób, aby osnowa była równoległa do kierunku ruchu trzpienia trącego. Przesuwać trzpień po suchej tkaninie na odcinku (104 ± 3) mm ruchem posuwisto-zwrotnym po linii prostej 20 razy, 10 razy w jedną stronę i 10 razy w drugą stronę z szybkością 1 cyklu na sekundę, przy nacisku trzpienia (9 ± 0,2) N (patrz 4.1.1 i 4.1.2). Zdjąć badany kawałek tkaniny trącej i aklimatyzować. jak podano w 5.3. Usunąć obce włókienka, które mogą zafałszować ocenę.

6.3    Tarcie mokre

Wypracować technikę przygotowania tkaniny trącej przez zważenie aklimatyzowanego kawałka tkaniny, następnie zwilżenie jej wodą destylowaną i ponowne zważenie, zapewniając nawilżenie od 95 % do 100 %. Postępować zgodnie z procedurą opisaną w 6.2.

UWAGA Jeśli stopień nawSżenia tkaniny trącej bardzo wpływa na stopień zabrudzenia, można stosować inne stopnie nawilżenia. Na przykład, zwykle stosuje się stopień nawilżenia (65 ± 5) %.

6.4    Suszenie

Tkaninę trącą suszyć w powietrzu.

paluj

ka#

7 Ocena

7.1    Do oceny umieścić każdą badaną tkaninę trącą na trzech warstwach białej tkaniny trącej.

7.2    Oceniać zabrudzenie bawełnianej tkaniny trącej przez porównanie z szarą skalą do oceny zabrudzenia bieli (4.4) przy odpowiednim oświetleniu (patrz ISO 105-A01:1994 rozdział 13).

5