%
Przy wykonywaniu tulejek z turba-ksu należy pamiętać, że pod wpływem smarów materiał ten pęcznieje. Dlatego ostateczną obróbkę tulejek wykonujemy po wymoczeniu ich przez czas około 1,5—2 godzin w gorącym oleju wrzecionowym. Mimo to, przy nowo zakładanych tulejkach turbaksowych należy stosować luzy montażowe większe o około 25—30% niż przy tulejkach brązowych.
Prowadnice teleskopów
Prowadnice teleskopów są elementami, których w praktyce na ogół nie naprawia się. Zużycia prowadnic są mniej więcej takie same jak zużycia rur nośnych teleskopów. Ze względu na duże trudności wykonawcze głębokich otworów o małej średnicy, dopuszcza się dla prowadnic nieco większe tolerancje wykonawcze i nieco większe dopuszczalne zużycia.
Dopuszczalne zużycie prowadnic, określane zwiększeniem średnicy i mierzone za pomocą czujnika, może osiągnąć graniczne wielkości wynoszące 0,15 mm. Zużycie takie kwalifikuje bezwzględnie prowadnicę do naprawy.
Można próbować rozwiercenia względnie przeszlifowania zużytej prowadnicy mając do dyspozycji dobrą tokarkę lub honownicę, oraz odpowiednie roz-wiertarki lub głowice do honowania. Dopuszczalne odchyłki wykonawcze przeszlifowanej prowadnicy powinny mieścić się w następujących granicach: owalizacja 0,03 mm, stożkowatość i ba-ryłkowatość 0,05 mm.
Wyżej podane uwagi dotyczące naprawy rur nośnych, prowadnic i tulejek teleskopów dotyczą praktycznie wszystkich popularnych w kraju motocykli z wyjątkiem motocykli WFM M 06. Kryteria dopuszczalnych zużyć poszczególnych części teleskopów motocykli WFM M 06 są nieco luźniejsze. Dla aluminiowych tulejek zalanych na rurach nośnych dopuszczalne zużycia wyrażające się owalizacją tulejki wynoszą 0,25—fl,30 mm.
Dopuszczalne zużycia blaszanych prowadnic teleskopów mierzone mniej więcej w płaszczyźnie podłużnej motocykla (nie w płaszczyźnie spawu prowadnicy) wynoszą 0,25 mm. Zużycia takie osiągają teleskopy WFM M 06 przy prawidłowym smarowaniu już po przebiegach rzędu 12—15 tys. km, zależnie od warunków eksploatacji motocykla. Skuteczna naprawa teleskopów motocykla WFM M06 jest praktycznie nieopłacalna i jedynym środkiem jest wymiana ich na nowe. Koszt nowych teleskopów jest stosunkowo niski.
W razie niemożności nabycia nowych teleskopów stosuje się czasami naprawę tulejek zalanych na rurach nośnych. Naprawa taka polega na obtoczeniu tulejki (grubość zebranej warstwy około 2—3 mm) oraz nabiciu na nią na gorąco tulejki wykonanej z aluminium lub brązu. Tulejka ta musi być nabita z wciskiem rzędu 0,03—0,05 mm. Zewnętrzną średnicę tulejki wykonujemy na możliwie największy wymiar, pozwalający na wsunięcie jej ręką w prowadnicę bez użycia nadmiernej siły.
W przypadku dysponowania odpowiednim sprzętem, zamiast nabijania tulejek można naprawiać rury nośne drogą metalizacji natryskowej.
Trudność wykonania obu wspomnianych napraw leży w bardzo kłopotliwym centrowaniu rury nośnej z tulejkami we wrzecionie tokarki, gdyż tulejki są osadzone na rurze nośnej mi-mośrodowo.
Sprężyny
Sprężyny teleskopów należą do części, których się nie naprawia. Sprężynę wymienia się w razie pęknięcia lub jeśli wskutek trwałego odkształcenia długość jej w stanie wolnym zmniejszy się o więcej niż 4—5% w stosunku do długości nowej sprężyny.
Sprężyny obydwu teleskopów powinny mieć jednakową siłę i napięcie wstępne. Dlatego jeżeli stwierdzi się znaczniejsze różnice w długości sprężyn obydwu teleskopów należy albo
243