Przy wyborze docelowej struktury kapitału należy pamiętać o cechach charakterystycznych kapitału obcego oraz własnego.
Kapitał obcy ma dwie podstawowe zalety;
1) Zapłacone odsetki stanowią koszt uzyskania przychodu, co obniża efektywny koszt tego kapitału (ale tylko w przypadku, gdy firma przynosi zyski) - mechanizm tarczy podatkowej,
2) pożyczkodawcy otrzymują ustalony dochód i dzięki temu udziałowcy nie muszą dzielić się osiągniętymi zyskami w sytuacji, gdy działalność okaże się bardzo rentowna.
Kapitał obcy ma także swoje wady;
1) Im wyższy wskaźnik zadłużenia, tym większe ryzyko, a w konsekwencji wyższy koszt zarówno kapitału obcego, jak i własnego,
2) Jeśli w trudnych okresach firma nie będzie uzyskiwała wystarczających przychodów, aby pokryć nimi koszty obsługi zadłużenia, udziałowcy będą musieli to zrobić za nią albo ogłosić upadłość. W ten sposób zbyt wysoki poziom zadłużenia może spowodować, że mimo polepszenia się koniunktury gospodarczej i poprawy sytuacji na danym rynku firma jej nie doczeka, a udziałowcy stracą zainwestowane środki.
Firmy, których zyski i operacyjne przepływy pieniężne są bardzo zmienne w czasie powinny ograniczać wykorzystanie kapitału obcego.
Firmy o ustabilizowanych przepływach pieniężnych mogą sobie pozwolić na większe
Finansowanie majątku firmy kapitałem własnym daje największą pewność utrzymania płynności finansowej, gdyż zbędne jest ponoszenie odsetek od kredytów, a cały zysk osiągnięty pozostaje do dyspozycji firmy i jej udziałowców.