9. URZĄDZENIA DO KOMPENSACJI MOCY BIERNEJ 636
Z zależności (9.27) wynika, że odbiornik jednofazowy pobiera moc bierną podstawowej harmonicznej wówczas, gdy jego charakterystyka prądowo-napięciowa obejmuje niezero-wą powierzchnię. Wartość tej mocy biernej jest proporcjonalna do pola powierzchni charakterystyki prądowo-napięciowej, a jej znak zależy od kierunku obiegu tej charakterystyki w czasie. Jeżeli podczas obiegu obszar zamknięty krzywa znajduje się po lewej jej stronie, to odbiornik ma charakter indukcyjny.
Niezerową powierzchnię charakterystyki prądowo-napięciowej mają dwójniki reak-
■ ~Jl U sin ruf wywołują prąd i = ± Jl— coso>£. Ich
X
tancyjne. Zasilane napięciem u
charakterystyka prądowo-napięciowa u2+(Xi)2 — 2Ł/2 jest równaniem elipsy, w którym X — rcaktancja dwójnika. Dwójniki nieliniowe, np. odbiorniki zawierające łączniki tyrystorowe — sterowane przez zmianę kąta załączania — przeznaczone do regulacji mocy czynnej, mają również charakterystykę prądowo-napięciową o niezerowej powierzchni [9.25]. Aby odbiornik pobierał moc bierną nic jest więc konieczne, by miał on zdolność akumulacji energii charakterystyczną dla elementów reaktancyjnych.
i' | |
i 4i n | |
Rys. 9.2. Odbiornik rezystancyjny pobierający moc bierną: a) schemat odbiornika; b) przebiegi prądu i napięcia; c) charakterystyka prądowo-napięciowa
Przykładem odbiornika nie zawierającego elementów reaktancyjnych, a pobierającego moc bierną podstawowej harmonicznej może być przedstawiony na rys. 9.2a odbiornik rezystancyjny, którego moc regulowana jest przez zmianę kąta a załączania łącznika tyrystorowego. Przebiegi napięcia i prądu źródła przedstawiono na rys. 9.2b, a charakterystykę prądowo-napięciową tego odbiornika na rys. 9.2c.
Zgodnie z zależnością (9.27) odbiornik pobiera moc bierną o charakterze indukcyjnym wyrażoną wzorem
(9.28)
l/2sin2a
Rn
Moc ta jest funkcją kąta opóźnienia wyzwalania tyrystorów łącznika i osiąga maksimum Qma* = p/* przy a = 71/2.
Odbiornik wywołuje prąd, którego podstawowa harmoniczna jest przesunięta w stosunku do napięcia o kąt <p, mimo że nie zawiera on elementów reaktancyjnych. Kąt ten jest określony zależnością
sin2a
K
(9.29)
Odbiornik pobiera moc bierną wówczas, gdy pomiędzy pierwszą harmoniczną jego prądu
a napięciem istnieje przesunięcie fazowe, niezależnie od wywołującej je przyczyny. Moc bierna odbiornika (9.28) może być kompensowana za pomocą odpowiednio dobranej pojemności.
W układach trójfazowych niesymetrycznych, zasilanych niesymetrycznie, sinusoidalne przebiegi napięć i prądów są określone następującymi funkcjami:
“JO = v2 Ł^shi(cot + iJ/J
'JO = sA L sin(<m-H//m-<pJ
w których: ipm — kąt początkowy napięcia m-tej fazy, <pm — przesunięcie fazowe prądu m-tej fazy.
Chwilowa wartość mocy czynnej pobieranej ze źródła jest sumą chwilowych wartości mocy poszczególnych faz i jest wyrażona zależnością
3 3 3
P(0 = L Pm(t)= I ujt)ijl)= £ l/„/m[cos<pm+cos(2a>t + 2i//m-</>J] =
/Ti = 1 m— 1 m = 1
3 (9.30)
= X Re(Srn + Nme*"')=Rc(SJ + ATe*'")
m = 1
gdzie:
sz= I U^IJ = HU.IJ + U.IJ + U^J) = P+jQ -)
(9.31)
(9.32)
przy czym: m — numer kolejny fazy; Ul, U2, U0, /,, /2, /„ — składowe symetryczne kolejności zgodnej, przeciwnej i zerowej napięcia oraz prądu; Sz — moduł mocy zespolonej; N — moduł mocy pulsującej.
W przypadku odbiornika symetrycznego zasilanego symetrycznie
N_ = 0; S. — 3t//(cos<p+jsin<p) = P+)Q = const (9.33)
Moc pozorna niesymetrycznego odbiornika trójfazowego jest wyrażona zależnością
S = 3UI = sJV2A + Vl+U2c y/I+TI+71 (9.34)
w której: IA, IB, Ic — prądy fazowe; UA, U„, Uc — napięcia fazowe.
Określa ona, jakie obciążenie źródła wywołałby odbiornik symetryczny o równoważnym prądzie / = s/(IA + f« + fc)/3 i podobnie określonym napięciu.
Między tak określoną mocą pozorną a mocą czynną, bierną i pulsującą istnieje związek
S2 = P2 + Q2 + N2 = S? + N2 Współczynnik mocy jest wyrażony wzorem
P P Pa + Pb + Pc
(9.35)
S JP2 + Q2 + N2 Jp>A + p%+Pl + QlA + Q2 + Ql
(9.36)