314 3

Mięta fAeprzowa 305

olejku miętowego; zawartość w surowcu krajowym wynosi przeciętnie 45,5—60% i nie może być mniejsza niż 50%.

Głównymi producentami olejku miętowego i mięty są kraje Związku Radzieckiego, Stany Zjednoczone, Japonia, Anglia, Francja, Niemcy i Włochy. W Polsce produkcja ta na skalę przemysłową zaczyna się rozwijać w ostatnich kilku latach. Z importera olejku miętowego i mentolu stajemy się dzisiaj eksporterem.

Zastosowanie. Liście mięty mają szerokie zastosowanie w lecznictwie jako środek przeciwskurczowy, przeciwwymiotny i dezynfekujący, poza tym jako orzeźwiający napój (herbata ziołowa) oraz jako przyprawa do sosów, ryb itp.

Olejek miętowy ma duże zastosowanie w lecznictwie, przemyśle spożywczym (cukierki, wódki gatunkowe), perfumeryjnym, chemiczno-farma-ceutycznym, kosmetycznym, szczególnie do wyrobu past i proszków do zębów, gdyż działa nie tylko jako środek zapachowy, ale również i dezynfekujący.

Olejek miętowy otrzymuje się przez destylację surowca z parą wodną. Pozostałości po destylacji mogą być zużyte na kompost.

Wymagania klimatyczne i glebowe. Mięta pieprzowa należy do roślin dobrze zaaklimatyzowanych w zachodniej Europie. Nasz klimat znosi na ogół dobrze, jednak mrozy poniżej —15° bez odpowiedniej okrywy śnieżnej powodują często wymarzanie plantacji. Roślina ta rozpoczyna wegetację już przy temperaturze gleby 2—3°. Młode pędy i rozłogi nadziemne znoszą przymrozki do —8°. Pod uprawę nadają się rejony ciepłe i wilgotne.

Mięta, jako roślina dająca olbrzymią masę liściową z jednostki powierzchni, ma duże zapotrzebowanie wodne; silnie rośnie w dnie ciepłe, przy częstych drobnych deszczach. Według ostatnich doświadczeń optymalny rozwój mięty pieprzowej zaobserwowano przy 80-procentowym nasyceniu gleby wodą.

Mięta wymaga dużo światła, toteż powinna być uprawiana na stanowiskach słonecznych, otwartych. W miejscach zacienionych wydajność olejku zmniejsza się o 50%, jak również pogarsza się jego jakość (niekorzystny stosunek masy liści do masy łodyg). Niepożądane są jednak miejsca wystawione na silne działanie wiatrów, które powodują wyparowywanie olejku i wysuszanie gleby.

Mięta jest rośliną bardzo „żarłoczną”, wymaga gleby bogatej w składniki pokarmowe, co tłumaczy się głównie dużą produkcją zielonej masy.

Dla ilustracji zapotrzebowania mięty pieprzowej na podstawowe składniki pokarmowe, przytaczamy dane obrazujące zapotrzebowanie mięty w porównaniu z zapotrzebowaniem ważniejszych roślin użytkowych, (tab. 15).

Jak widzimy, plon mięty nabiera w przybliżeniu tyle azotu co kapusta 20 — Uprawa i zbiór ziół