340

cic wynosi -7$ mV i jest równy potencjałowi równowagowemu jonów K\ olrzy-mujemy różnicę potencjałów +130 mV - wartość daleka od równowagi. Tak więc pojawia się drugi silny bodziec, w postaci obliczonej wcześniej różnicy potencjałów elektrycznych, który może wywołać ruch jonów Na* do wnętrza komórki. Jednak błona komórkowa w sianie spoczynku jest w niewielkim stopniu przepuszczalna dla jonów Na⁴, a zatem jej potencjał spoczynkowy tylko niewiele różni się od AV_K. Gdy tylko w w yniku wpływania jonów Na* do komórki potencjał błony zaczyna różnić się od &V_K (staje się mniej ujemny), jony K* wypływając z komórki, przeciwdziałają zmianom wywoływanym ruchem jonów Na* Im większa jest ró2nica pomtęd/y AY_K a wartością potencjału spoczynkowego &V_m, tym silniejsza jest tendencja jonów K⁴do wypływania na zewnątrz komórki. W pewnym momencie potencjał spoczynkowy osiąga wartość, przy której wypływający strumień jonów K* jest równoważony wpływającymi jonami Na⁴. Taki stan równowagi¹ jest osiągnięty dla potencjału spoczynkowego równego -60 mV. Jest to wartość bardziej dodatnia niż AV_K. lecz wciąż dużo mniejsza niż. AV_N#.

W stanie spoczynku tylko niewielka liczba kanałów sodowych jest otwarta. Pomimo dużej wartości różnicy potencjałów elektrycznych i gradientu stężeń faworyzujących przepływ jonów Na* do wnętrza komórki ich strumień jest niewielki. Wpływ gradientu stężeń jonów K* na ich ruch na zewnątrz komórki w n»cw ielkim stopniu przewyższa wpływ istniejącej różnicy potencjałów elektrycznych utrzymujących te jony w jej wnętrzu, co powoduje niewielką przewagę strumienia jonów wypływających nad wpływającymi do wnętrza komórki jooami Na*.

Komórka znajdująca się w stanic spoczynku, aby zachować stałą wartość potencjału spoczynkowego, musi utrzymywać niezmienne stężenia jonów w jej wnętrzu i stały rozkład ładunków po obu stronach błony. Oznacza to. żc strumienie jonów wpływających i wypływających muszą być dokładnie zrównoważone W przeciwnym razie istniałaby groźba zaniku gradientu stężeń. Zapobiega temu pompa sodowo-potasowa. Wykorzystując energię z hydrolizy ATP. pompuje ona jony zgodnie z ich gradientami. Zatrzymanie pompy sodowo-potasowej prowadzi do powołnego zamku potencjału spoczynkowego. Wkład pompy sodowx>-potasowej do potencjału spoczy nkowego mc jest większy niż 5 mV.

Jony Cl* są w stanic równowagi, ponieważ jednakowe strumienie tych jonów wpływają i wypływają z komórki, co oznacza, że jony chloru nie wpływają na wartość potencjału spoczynkowego. Obliczony ze wzoru Ncmsta potencjał równowagowy jonów chloru AY^jest równy potencjałowi spoczynkowemu komórki (lab. 13.3). W niektórych komórkach nerwowych występuje również pompa chlorowa pompująca jony chloru na zewnątrz komórki Istniejący w takim przypadku gradient stężeń powoduje powstanie potencjału równowagowego jonów chloru bardziej ujemnego niz potencjał spoczynkowy, wywołując przepływ jonów chloru do wnętrza komórki.

340

1

Me ftil lo »tan równowagi w wm* tfmiKiwjgi tenacdyrumKinej. hottcjąca tytuicji odpcw inla uwwi $l*rjofumcnw