528 Teorie literalni y M
Geertza teoria Geertz, „badanie kultur innych ludów”, ale też badanie „kultury organizacji maga dotarcia do tego, za kogo się one uważają, co według swego |"
czynią i jaki cel przypisują podejmowanym przez siebie działaniom""^B więc w badaniach antropologicznych o „osiągnięcie roboczej znajoino4^V Obcość znaczeń, w ramach którego inscenizują oni swoje życie”'3. Według (mfjH cość, która zaczyna się już „na granicy granicy [naszej] skóry”, daje się /uijfl gdyż nie jest zamknięta w granicach nieprzenikliwej subiektywnośt i, Isijfl inscenizacji w ramach określonej zbiorowości, albowiem - tak brzmi glit^H za badań kulturowych, akceptowana przez wszystkie jej szkoły i nurt v nie jest konstmowane społecznie”'4.
Badania kulturowe nie są, jak powiedzieliśmy, dyscypliną jednorodną, I ■
tylko ze względu na wielość rozmaitych używanych przez nie języku w «|fl
Trzy wielkie i wielość przyjmowanych punktów widzenia. Istnieją bowiem - poza jtrź V
tradycje badan mnjanymj _ trzy wielkie tradycje cultural criticism, o których trzeba tci az vVf kulturowych J J J h
mniec.
Źródła Początków jednego z najbardziej wpływowych nurtów, który osiągnie ufl
angielskie mją popularność w krajach anglosaskich, szukać należy w Anglii, w kmici
pięćdziesiątych, kiedy to dwaj wykładowcy literatury angielskiej, Raynu nul I liams oraz Richard Hoggart, obydwaj pochodzący z rodzin robotniczych, ■ siąknięci marksizmem, opublikowali swoje książki. Były to - odpowiednio
turę andSociety: ry80-1950 (1958) oraz The Uses of Literacy (1957). Ihin|V
wyjścia było dowartościowanie kultury robotniczej w Anglii i uwolnienie myl nia o kulturze z nawyków elitarystycznych. Dla obydwu negatywnym pmtfl odniesienia były obowiązujące wówczas poglądy Franka Raymonda I ,eg (1895-1978), który w książce The Great Tradition: George Eliot, Henry Jumti seph Conrad, (1948) nie tylko usankcjonował kanon tradycyjnej literatur) uigk skiej (wyłączając z niej zbyt nowoczesnych Joyce’a i Woolf), ale też twierdzw
wykluczył z takiej roli nie tylko inne sztuki, ale też inne formy praktyk ktiltul Williamsa wych. Z tego powodu Williams i Hoggart, związani z Nową Lewicą, któm pą
i Hoggarta krytyka Leavisa
wstała w Anglii w 1956 roku jako odpowiedź na sowiecką inwazję na Węgi/cM
postanowili zająć się tym, co wykluczono z obszaru krytyki literackiej, a więc rdl maitymi formami sztuki popularnej, oraz jej głównymi użytkownikami, czyli Ida są robotniczą. Konsekwentnie niwelowali także różnicę między kulturą wyśni a niską oraz kulturą i społeczeństwem, dowodząc, że w obydwu obiegach dzlfl łają te same mechanizmy.
" Idem, Zastane iwiatlo..., op. cit., b. 27.
" Idem, Wfdrńwka i przypadek: żywot liczonego, |w:| idem, Zastane (windo..., op. cit., n. a 7. M Idem, Pożytki z różnorodności, op, cit., «. ijg.
ILi.I.ima kulturowe
roku Richard Hoggart i Stuart Hall założyli w Birmingham Centrę fcMiti mporary Cultural Studies, które stało się pierwszą instytucją kształcą-■lilńw badań kulturowych. Jedną z kluczowych przesłanek badań prowa-w h w CCCS, a wyrażonej wprost w książce Edward R Thompsona Th? ■g nftbt English Working Class (1964), było przekonanie o bezpowrotnym Utnie jedności kultury angielskiej na skonfliktowane ze sobą klasy i obiegi Rtwr, niepowiązane ze sobą tymi samymi wartościami. Centrum ani nie po ■wio się żadną sprecyzowaną wyraźnie metodą, ani nie miało wyraziście Pttfgo przedmiotu badań. Zajmowano się więc ogłoszeniami prasowymi, Uli), komiksami, architekturą mieszkalną, modą, subkulturami młodzieżo-i, ilu imwanymi czasopismami, kinem, muzyką rockową, pocztówkami, te lą, 1 inlicm, co doprowadziło do tego, że - jak pisze jeden z badaczy - „sztu-Jty 11 ynku zastąpiły tradycyjne sztuki z muzeum i biblioteki”'5.
Od lat siedemdziesiątych zaczęto intensywnie prowadzić badania nad dominacją w kulturze, stosując kategorię hegemonii, po raz pierwszy wprowadzoną przez włoskiego komunistę Antonio Gramsciego (1891-1937). Hegemonia to sposób, w jaki klasa dominująca wywiera ideologiczny wpływ na klasę podporządkowaną, tyle że nie za pomocą siły, lecz wynegocjowanego kompromisu. Skoro dominacja wiąże się z kapitałem i posiadaniem mediów, hegemonia w społeczeństwie kapitalistycznym objawia się na poziomie kul-1t1l.11 nej, która łączy właścicieli (kapitał) i konsumentów (klasa robotni d\ I M iny, choć nierozerwalny sposób.
•' ■ 1%u111111 >u<* w Anglii, w larach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych T* wokoł CCCS, swoim głównym przedmiotem analizy uczyniły więc I kłusowe i polityczne, niewiele miejsca poświęcając kwestiom konstruk yrinu kulturowego. Lukę tę postanowiło wypełnić środowisko skupione ■Msopi mii.i li linowego „Screen” (Stephen Heath, Colin McCabe,Jacquc S), w którym dominowało połączenie marksizmu, psychoanalizy i semio t«v» lioanalizy Jacques’a Lacana wywiedziono przekonanie, że podmiot w porządku symbolicznym nie z własnej inicjatywy, lecz z po-■Icy* Ił lim znaków, klon dają złudzenie zakorzenienia w kulturze.. In •1..ni. 1. 1 kultury alienują. Skoro musimy zajmować jakąś pozycję, sta-
■f spełni 1. ... ......n.) nam rolę, choć nie ma ona nic wspólnego z tym,
hn|M,ovilę jesteśmy. 7. kolei z teorii Louisa Althussera, wpływowego mark
Contro fot Contompi Cultural *
S11 Monia termin wprowadzony do »|M>łcczncj przez Antonio Gramii 1111 oznaczenie relacji między klasą i|.|. | >1 resztą społeczeństwa. Wedle H|»i li gu, mieszczaństwo panuje nad *)| społeczeństwa dzięki swoim pulu m (prawnym, politycznym, woj-ymi Instytucjom, ale w życiu pry-ym lo/tacza swą władzę dzięki roz-e> lim.miu własnego światopoglądu, łtiniila nie jest tożsama z ideologią, jil/Ml.i" także w postaci niedyskur-lj| jako etyka pracy, obyczaj.
V M I Sili li, CulturulCritli iim, l.l/irury Thrary, 1'oifirrm/iini/iim, New York igga,*. 147.
Gramach
księgom
hogomor
Aii.iIi/ 1 nloń Hu 1 potltyr.
I urno I kulturut