62
Ogólne zasady kompozycji
Wymienione podstawowe elementy kompozycji wpływają wzajemnie na siebie, a to z kolei modyfikuje wrażenia odbiorcy. Formy, barwy i struktury mogą oddziaływać na siebie wzmacniająco lub osłabiająco, dlatego florysta powinien świadomie i kompleksowo dobierać materiał do aranżacji. Stwierdzono, że można przyporządkować następujące formy i barwy w celu uzyskania określonego oddziaływania:
• forma prostokąta - kolor czerwony, wrażenie siły i mocy;
• forma koła - kolor niebieski, wrażenie spokoju i koncentracji;
• forma trójkąta - kolor żółty, wrażenie dążenia, rozwijania się i ruchu.
Także struktury oddziałują korzystnie z odpowiednio dobranymi kolorami, dzięki czemu mogą być wzmocnione lub osłabione przez konkretną barwę:
• struktura rustykalna podkreślona przez barwy ciemne daje efekt krzepkości i surowości, natomiast osłabiają ją barwy jasne i czyste;
• struktura flauszowa podkreślona przez szarości i brązy daje efekt „wełnistości", natomiast osłabia ją obecność czystych barw, np. zieleni i błękitu;
• struktura jedwabna podkreślona przez barwy czyste, jasne i pastelowe pozwala osiągnąć efekt subtelności, natomiast traci przy barwach ciemnych i szarościach;
• struktura porcelanowa najlepiej prezentuje się w bielach i barwach pastelowych (efekt czystości i szlachetności), a ulega osłabieniu przy kolorach ciemnych;
• struktura metaliczna daje objaw siły i stabilności, szczególnie przy kolorach metalicznych (np. czerwonym i niebieskim), osłabiają ją zaś biel i kolory pastelowe.
Współdziałanie formy, barwy i struktury można prześledzić na następującym przykładzie: groszek pachnący reprezentuje formę miękką i falowaną, strukturę jedwabistą, co jest skutecznie podkreślone przez kolory biały, różowy i bardzo jasny fiolet; natomiast ten sam groszek pachnący o barwie czerwonej lub ciemnofioletowej zmienia nieco swoje właściwości w przypadku oddziaływania struktury i formy. Podobnie jest z mieczykiem: kwiat w kolorze czerwonym charakteryzuje się silnym, dynamicznym kształtem, w kolorze żółtym lub białym - wydaje się słabszy i lżejszy.
Oceniając właściwości roślin, określa się Ich Istotę l wartość (^traktowane nie w kategoriach ceny materiału roślinnego). Chodzi tu o znaczenie jego wyglądu, co związane jest ze swoistą indywidua-nością i charakterem rośliny, formą, wielkością, a także jej pochodzeniem. Podobnie różnicuje się naczynia i akcesoria florystyczne, przyporządkowując je określonym stopniom wartości. Wyróżnia się trzy takie stopnie:
• pierwszy stopień wartości kwiaty duże, wysoko rosnące, „formy panujące", „formy szlachetne", wyglądające egzotycznie i kosztownie, aranżowane w niewielkiej liczbie w celu podkreślenia ich wyjątkowego charakteru, np. strelicje, lilie, ostróżki, anturia, zwartnice, orchidee, pustynniki, draceny; naczynia kosztowne, szlachetne, stylowe, kryształy, srebra, porcelana, unikatowa ceramika, aksamit, jedwab, egzotyczne muszle, brokatowe wstążki;
• drugi stopień wartości - kwiaty okrągłe lub pełne, duże i dekoracyjne, często rozwijające sit („formy przepychu" i „formy wiodące"), np. chryzantemy, piwonie, goździki, tulipany, cynie, narcyzy, Iw e paszcze, różaneczniki, hortensje, cyklameny, bzy, maki, niektóre begonie; naczynia proste (dość cenne) wykonane z miedzi, cyny, porcelany, ceramiki, terakoty (także figurki), wstążki jedwabne i mieszane;
• trzeci stopień wartości - kwiaty małe, okrągłe oraz tzw. „formy wspólne", a także formy leżące, np. mchy, stokrotki, aksamitki, prymule, lobelie, pilee, widliczki; naczynia proste i skromne, wykonane z gliny, kamionki, cyny, ceramiki, kosze, łubianki, łyko, muszle ślimaków, figurki z drewna.
ABC Floiystyki
Przedstawion< w kompozycji pa: aby w jednym ukł cechach dotycząc wo różnych środc
Proporcje w ko
Proporcje w p dzieła sztuki. Wią Grecji, m.in. w ar< kleta i Lizypa. Na> nia idealnych pr< przejętych ze sta ciała ludzkiego, t; nie określić stos i względem całoś« działu (złotego ci ne części (gdzie c części b do cało: b - Major).