54 2

Ogólne zasady kompozycji

o tej strukturze mogą być jedwabie (naturalne i sztuczne), wstążki, jedwabne sznury i tasiemki, niektóre pióra, natomiast do roślin zalicza się groszek pachnący, różaneczniki, peonie, klarkie, maki islandzkie, kosmosy, migdałowca trójklapowego, malwy, owoce miesiącznicy, liście kaladium.

Struktury szorstkie - rustykalne:

• mocne, silne, chropowate, tępe, jędrne - drewniane, charakterystyczne dla środowiska naturalnego: do struktur tych należą drewno z korą, gałęzie drzew iglastych, piasek, ziemia, kamienie, suche części roślin, łupiny nasion, szyszki, mchy, osty, kosze wiklinowe, a także nieszkliwione naczynia ceramiczne, zardzewiałe żelazo: do roślin o strukturze rustykalnej należą cynie, słoneczniki, krwawniki, czarnuszki, makówki, lonasy i inne.

Struktury mają duże znaczenie przy wyborze naczyń: wybiera się albo naczynie strukturalnie zgodne z typem struktury roślin (np. nieszkliwiona ceramika lub wiklinowe kosze do kwiatów o strukturze rustykalnej), albo stosuje się zasadę kontrastu, pamiętając, że już sama natura ukształtowała pojedyncze rośliny w taki sposób, że składają się one z wielu części o różnych strukturach, np. róża - z rustykalnej łodygi, metalicznie błyszczących liści i kwiatu o aksamitnych, miękkich płatkach. Podobieństwa struktur służą łączeniu różnych środków kształtowania układu, różnice zaś - wzmocnieniu ich oddziaływania.

Barwy

Barwy są wrażeniami psychicznymi wywołanymi w mózgu człowieka przez światło. Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak niebagatelny udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora oraz jego cechy osobnicze, jak zdrowie, samopoczucie, nastrój, a nawet doświadczenie i wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku.

Barwy bardzo silnie oddziałują na odbiorcę, dlatego są niezwykle ważne w każdym wnętrzu, a w kompozycjach tworzą najsilniejsze kontrasty. Pożądany efekt zestawienia roślin uwarunkowany jest przez właściwy dobór barw, które stanowią integralną część świata roślin. Przyczyną powstawania barw jest światło (nasze oczy odbierają około 80% informacji o środowisku, pod warunkiem, że jest ono oświetlone). Każdej barwie odpowiada promieniowanie o określonej długości fali. Światło widoczne mieści się w przedziale od 380 do 780 nm (1 nm odpowiada dziesięciomilionowej części centymetra). Barwom zasadniczym odpowiada promieniowanie o następujących długościach fal (w nanometrach):

■    barwa fioletowa: 400-440

■    barwa indygo: 440-470

■    barwa błękitna: 470-480

■    barwa niebieska: 480-490

■    barwa niebieskozielona: 490-495

■    barwa zielona: 495-560

■    barwa zielonożółta: 560-570

■    barwa żółta: 570-575

■    barwa żóltopomarańczowa: 575-590

■    barwa pomarańczowa: 590-600

■    barwa pomarańczowoczerwona: 600-620

■    barwa czerwona: 620-700

ł

Światło emitowane jest przez źródła naturalne - słońce i sztuczne - żarówki, świece, ogień; emitują one fale elektromagnetyczne, których część wchodząca do oka wywołuje wrażenie widzenia. Światło, przechodząc przez pryzmat, rozszczepia się na barwy tęczy: czerwoną, pomarańczową, żółtą, zieloną, niebieską, indygo i fioletową (zawsze w tej samej kolejności). Wyróżnia się trzy zasadnicze

56

ABC Florystyki