136
Ciągi i szeregi funkcyjne
7.26. TWIERDZENIE. Jeżeli f jest funkcją ciągłą o wartościach zespolonych, określonąna przedziale {a, b}, to istnieje ciąg wielomianów P„ takich, że
lim P„(x) = /(x)
i zbieżność jest jednostajna na przedziale <a, by. Jeżeli funkcja jest rzeczywista, to i wielomiany P„ można wybrać rzeczywiste.
W tej właśnie postaci twierdzenie to zostało sformułowane przez Weierstrassa.
Dowód. Nie tracąc ogólności możemy założyć, że <a, by = <0,1) oraz że/(0) = /(1)= = 0. Istotnie, jeżeli twierdzenie w tej postaci byłoby prawdziwe, to rozpatrzmy funkcję
g(x) = /(*) —/(O)—x [/(1) —/(O)] (0 < x < 1).
Funkcja g spełnia warunki g(0) = g(l) = 0 i różnica/-r? jest wielomianem. Zatem jeśli potrafimy przybliżać funkcję g(x) za pomocą wielomianów, to to samo dotyczy funkcji/(x). Określimy dodatkowo funkcję / dla x nie należących do przedziału <0, 1>, przyjmując /(x) = 0 dla x, które nie leżą w przedziale <0,1). Wtedy/(x) jest funkcją jednostajnie ciągłą na całej prostej rzeczywistej.
Określmy
(47) fi. W = cn(l-x2r (n — 1,2,3,...),
gdzie liczby c„ są tak dobrane, aby
(48) SQn(x)dx=l (n= 1,2,3,...).
-i
W dalszym ciągu potrzebne nam będą pewne informacje o rzędzie wielkości liczb c„. Ponieważ
1 1 l/y/n
f (1 -x2)ndx= 2/(1 -x2fdx >2 I fl-x2)ndx >
-1 0 o
^ 2 f (1 -nx2)dx = —p > —p, o 3v^ y/H
z (47) i (48) wynika, że
(49) c„ < yfn.
Nierówność (l-x2)" ^ (1—nx2), którą się posłużyliśmy, można bez trudu udowodnić. W tym celu należy rozpatrzyć funkcję (1—x2)"— 1+nx2, która jest równa zeru przy x = 0 oraz ma dodatnią pochodną na przedziale (0,1).
Przy dowolnym S > Q z nierówności (49) wynika, że
Qn(x) yfi(l-S2y (5 < |x| < 1),
zatem Q„~* Określr
(51)
Z nasz
a ostatnia z ciągiem wi< rzeczywista \m-m i
Niech h I P.(x)-/
(50)
jeżeli tylko i
Jest rzet zauważmy t jednostajnej
W dowo ci. Wykorzy
7.27. Wl P„(0)=0/
I
Dowód, kach rzeczy WHOpn
mają wymag
Postaran dowodzie tw
7.28. De algebrą, jeżel (iii) dla dow domknięty z
Będzienr c musi być o