AnalizaFinansowaTeoriaPrakty2

Teoria i praktyka analizy fiuunsowej w przedsiębiorstwie

W wymienionych metodach uwzględnia się, jak stwierdzono, czynnik czasu w rachunku poprzez wykorzystanie techniki dyskonta. Maksymalizacja wartości firmy uzależniona jest nie tylko od wielkości przewidywanych przepływów pieniężnych, ale także od rozłożenia nakładów i efektów w czasie. Technika dyskonta pozwala sprowadzić do porównywalności nakłady i efekty z całego okresu obliczeniowego, wyrażając je w wartości teraźniejszej, tj. zaktualizowanej na moment przeprowadzania oceny.

Metody z tej grupy należą do bardziej precyzyjnych. Przedmiotem oceny jest cały okres funkcjonowania przedsięwzięcia, czyli okres realizacji i pełny okres eksploatacji inwestycji. Szacunek elementów obliczeniowych poprzedzony jest wnikliwymi badaniami dotyczącymi zarówno samego projektu, jego charakteru, jak i otoczenia, w którym będzie on funkcjonował. Szczegółowa analiza może znacząco wpłynąć na istotność uwzględnianych wielkości, zwiększając tym samym trafność dokonanej prognozy i wyboru kierunków inwestowania.

Metoda wartości zaktualizowanej netto (NPV) opiera się na następujących ustaleniach:

złotówka dzisiaj jest warta więcej niż złotówka jutro, wielkość ta zależy wyłącznie od przewidywanych w przyszłości przepływów pieniężnych oraz kosztu utraconych korzyści, wartość NPV różnych projektów jest mierzona wartością bieżącą (teraźniejszą), a więc można je do siebie dodawać, tzn.:

npv(a + b)= npv(a)+ npv(b)

Powyższa właściwość (addytywność) NPV daje tej właśnie metodzie wyższość nad pozostałymi, które tej cennej cechy nie mają.

Za korzystne uważa się wszystkie projekty, których wartość zaktualizowana netto przyjmuje wielkości większe od zera, a w skrajnych przypadkach równe zeru. Oznacza to wówczas, że stopa rentowności badanego przedsięwzięcia rozwojowego jest wyższa od stopy granicznej, określanej przez przyjętą do rachunku stopę dyskontową. Warianty, w których NPV ma wartości ujemne nie zapewniają pełnego pokrycia przewidywanych nakładów inwestycyjnych, w związku z czym powinny zostać odrzucone.

Stopień pokrycia przewidywanych nakładów inwestycyjnych spodziewanymi nadwyżkami finansowymi netto, po ich zdyskontowaniu można ustalić w następujący sposób:

72