AnalizaFinansowaTeoriaPrakty6

Teoria i praktyku tuuiiizy finansowej w przedsiębiorstwie

rżenia zakresu wykorzystywanych metod. W skrzynce narzędziowej menedżera finansowego powinny się znaleźć obecnie także metody oceny potencjału strategicznego czy też metody matematyki finansowej i rachunku inwestycyjnego.

2.2. Prezentacja ogólnych metod stosowanych w analizie finansowej

Z uwagi na stosowaną kolejność oceny zjawisk szczegółowych i ogólnych, można wyodrębnić metodę indukcyjną, nazywaną również metodą scalania i metodę dedukcyjną, określaną niekiedy mianem metody rozdrabniania.

Metoda indukcyjna (scalania) polega na tym, że w badaniach analitycznych przechodzi się:

od zjawisk szczegółowych do ogólnych,

od czynników do wyników, na których poziom miały wpływ oceniane czynniki, od przyczyn do skutków.

Metoda ta pozwala na uzyskanie dokładnej i pełnej informacji analitycznej o działalności przedsiębiorstw. Zakłada się bowiem, że przedmiotem oceny są w zasadzie wszystkie czynniki, bez względu na stopień ich oddziaływania na ostateczne wyniki działalności przedsiębiorstwa. Pozytywną cechą tej metody jest dość duża obiektywność wyników, gdyż w czasie przeprowadzenia badań analityk nic zna ostatecznych rezultatów przedsiębiorstwa, co przeciwdziała tendencyjnemu ustosunkowaniu się do ocenianych zjawisk gospodarczych. Przede wszystkim zakłada się tu obejmowanie badaniami analitycznymi zjawisk szczegółowych - przyczyn pierwotnych (zjawisk techniczno-ekonomicznych, niefinansowych), a następnie stopniowe przechodzenie do zagadnień bardziej złożonych, aż do wyniku finansowego włącznie, jako skutków poszczególnych przyczyn. Obejmowanie badaniami wszystkich czynników i wieloetapowość oceny, aczkolwiek zapewnia dokładność badań. powoduje jednak również ujemne skutki wyrażające się w dużej pracochłonności tej metody. Ograniczenie jej wad możliwe jest wówczas, gdy przedmiotem badań jest wpływ zmiany określonych rozwiązań na poziom ostatecznych wyników, a zatem w analizach problemowych, decyzyjnych.

Metoda dedukcyjna (rozdrabniania) polega na przyjęciu odwrotnego kierunku badań analitycznych, w których przechodzi się: