icorui i praktykę umilizy finansową w przedsiehiorslwiy
uproszczeniem, ograniczając relacje do dwóch kategorii: majątku i kapitału (długookresowego i krótkookresowego) traktowanych jako oddzielne całości, co znalazło wyraz w sformułowaniu następujących nierówności (dane wg tabeli 10):
długookresowe aktywa < ^ długookresowy kapitał
rok 200b
560990 665 780
= 0.84
- rok 200c
561602 665 606
= 0,84
rok 200d
684831 =0.80 854 436
2.
krótkookresowe aktywa > ^ krótkookresowy kapitał
rok 200b
302 372 197 582
= 1,53
rok 200c
- rok 200d
172 370 373 135
—-= 1.83
203 530
Istnieje przekonanie, że w przypadku zachowania relacji wynikających z przedstawionych nierówności powinno się osiągać możliwość utrzymania zdolności płatniczej w sensie każdorazowej spłaty zobowiązań. Dla zachowania zdolności płatniczej jak wykazuje praktyka -konieczna jest jednak dość ścisła koordynacja strumieni wpłat i wypłat w danym okresie. Ponadto bilans nie daje obrazu terminowości kapitałów-, momentów likwidacji zasobów majątkowych ani też wielkości regularnych wypłat (wynagrodzenia, czynsze, podatki). Tak więc nicrów-ności ujęte w złotej zasadzie finansowania, aczkolwiek prawidłowo odzwierciedlają relacje zasobów i kapitałów z punktu widzenia wymogów
134