Bilinkiewicz 8

skutkukt hrakicm pewności siebie w kontaktach z ludźmi. U młodych mpctya mnIjicK pr/cjadoui3 się stwierdza \ię początki ginekomastii. co rudzi w ud poczucie mniejszej uaitioci. jest przyczyną zahamowali w kontaktach z d/im-czętami ud Tak zwane ..puszyste** kobiety, na szczęście nic wszystkie. majy opory w njui.j/\u.iniu znajomości z mężczyznami zakładając z góry. ze są bnwj« Jest to oczywiście poważny problem psychologiczny wymagający intcrwcacji p>y ^ h«‘terapeutycznej.

.Nie należy do otyłości psychopochodncj zaliczać przyrostu masy ciała u <h> rych leczonych neuroleptykami lub lekami przeciw depresyjnymi, względnie innymi lekami, np. sterydami.

Ot>k»sć może być przyczyną różnych sta nów psychopnrologicznych. np tfań depresyjnych, lękowych i innych objawów nerwicowych. Jedną z przyczyn tjdt zaburzeń bywa narzucanie sobie przez ludzi otytych surowego reżimu dicui>«-ocjęo. a to z kolei wywołuje zaburzenia afektywno (lęk. niepokój, drażJmulć. przygnębienie).

Leczenie

pomijam sprawy diagnozowania i różnicowaniu otyłości psychopochodncj. phi wypou iedziałcm się o tym powyżej. Leczenie otyłości nie polega, jak można b> sądzie, jedynie na przestrzeganiu odpowiedniej diety i ograniczeniu dostarczana energii, choć jest to na pewno jeden z ważniejszych elementów terapii.

Niepowodzenia lekarza w leczeniu otyłości dadzą się ująć w nasifpejfcy sposób:

1.    Lekarze (zwłaszcza somalycy) zeŚrodkowują redukcjonistycznśc uwagę si czynnościach poszczególnych narządów wewnętrznych, co sprawia. ii do pacjenta mają stosunek przedmiotowy, a nie podmiotowy. Postaw.- u charakteryzuje się ignorowaniem psychologicznych problemów pa jem i traktowaniem go nie jak chorego, a raczej w sposób moralizatorski, jd człowieka winnego nabawienia się cierpienia.

2.    Konieczna jest szczegółowa analiza zachowań pacjenta, ich indywidualny^ oraz rodzinnych uwarunkowań, jak również motywacji. Niestety lękam* brakuje na ogół czasu, cierpliwości, niekiedy poczucia taktu i delikatno**, a często niezbędnych wiadomości, aby w taki właśnie sposób potkjk *' problemów pacjenta

J. W epHlrmM>logn otyli»wi podkreśla się znaczenie czynników ekonom*’** -kulturowy eh. wobec których lekarz może być bezsilny (chodzi tu o prrj rwy czajenia kulinarne, obyczaje towarzyskie i naciski ..gościnnego cmcrr nu" — co bywa niekiedy utrapieniem w polskich domach).

4. Wiciu pacjentów mc przestrzega zaleceń lekarskich może vue / p**"**¹ braku zdyscypłinow aciis. tocz dlatego, że są one niekiedy mało pr/ciłWg* mało zr«»zumiule. zbyt przetooretyzowaite. a nawet nazbyt skotnphk****

Podstawową metodę stanowi psychoterapia, w trakcie której    '

/ pacjentem czynnika psychologiczne przyczyniające ssę do wytęp——

Dążymy do zmiany zachowań pacjenta, jego trybu życia, do wyrobienia motywacji ułatwiające] kurację odchudzającą, a także do usunięcia objawów nerwicowych, które otyłości towarzyszą.

Rokowanie zależy od wytrwałości i stopnia motywacji pacjenta.

Zaburzenia snu

Waldemar Szrtenberger

Rozpowszechnienie zaburzeń snu jest znaczne: w przypadku bezsenności chorobowość roczna wynosi 35%. w tym u połowy badanych bezsenność jest ciężka, fcipersomnie natomiast, czyli nadmierna senność w ciągu dnia, stwierdza się u 7.1% populacji ogólnej. Rozpowszechnienie poszczególnych zaburzeń snu podano w tabeli 3.

Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń snu narasta w miarę starzenia się. Aktualna Międzynarodowa Klasyfikacja Zaburzeń Snu obejmuje S8 różnych schorzeń. Są to:

1)    dysomnia, czyli pierwotne zaburzenia snu nocnego iflub raboRtnu czuwania w ciągu dnia:

2)    pnrasomniii, czyli niepożądane zjawiska okresowo występujące podczas snu;

31 zaburzenia snu wtórne do schorzeń psychicznych lub sonutycaych.

Skrócony przegląd kategorii uwzględnionych w międzynarodowej klasyfikacji przedstawiono w tabeli 3.

faMa 3. KluydUciu l raąmiidńir aknrt *au

r

bmUt i»Jn'(«ji>« nu

(UW teaaaftk i OM* fwfuUj.

bpmoMu iJiyytmi

5-tOł iąUiiun«n Ul < F** mdrnrnm "+

l*w •***

HM «M»    * W im* i —U»t pn+ŁięaiMm mMmmu Ma aęm

tw/Jcihy iil>uuf)J—

iwliy kiWH^yo (ttpN HupiUmftt oOg