BURYLA NiePotrafimy

nie potrafimy obronić naszej miłości bezbronna jak ptaki gubi się w świecie za bardzo ogromnym i zimnym jak hotel gdzie nikt na nikogo nie czeka bez ceny ludzie zbyt często sądzą zamiast kochać pokazują palcem zamiast podać rękę zazdrośni o nic niszczą to co piękne t sami zbyt leniwi by budować szczęście ciągle tylko patrzą na czas który ginie za linią pamięci coraz bardziej kruchą

Ks. Wacław.

I

sj

/

J

gdzie uciekniemy z ziemskiego wygnania aby nie zgasło światło serc złączonych gdzie się schowamy przed oczami świata aby nie zerwał miłości jak róży gdzie ukryjemy nasze małe szczęście by czas go nie zdmuchnął jak płomienia świecy

są chwile gdy trzeba cały ból wykrzyczeć bez jednego słowa łzami które w ciszy przemkną się po twarzy choć czas je wymaże krzyczeć będą ciągle rozerwaną duszą

niechaj łzy płyną one upaść muszą