Rozdział IX. UBÓSTWO
360 Wicie badań wskazuje na to, że biedacy w depresji stają się coraz biedniejsi i coraz bardziej chorzy. O tym, jak depresja wpływa na zdolność zarobkowania, napisała Sandra Dartagęr i in. w broszurze Barriers to the EmploymerU of Welfare Recipients, Poverty Research andTra-ining Center of Ann Arbor, Michigan. Badania pokazały, że pacjenci z ubogiej warstwy społecznej, u których zdiagnozowano depresję, z reguły nie są w stanie przepracować nawet 20 godzin tygodniowo. To, żc ubodzy pogrążają się w coraz głębszej depresji, można wywnioskować z badań pokazujących, jak ubogie są karty leczenia biedaków i bezdomnych. Badania takie zostały opisane na przykład przez Bonnie Zimę i in. w artykule Mentol Health Problems among Homeless Mothers, „Archives of General Psychiatry” 53 (1996), przez Emily Hauenstein w artykule^ Nursing Practice Paradigm for Depressed Rural Women: Theoretical Basis, „Arćhwes of Psychiatrie Nursing” 10, nr 5 (1996). Problem związków między ubóstwem a zdrowiem psychicznym został doskonale omówiony przez Johna Lyncha i in. w artykule Cumulative Impact o/Su-'tainedEconomic Hardship on Physical, Cognitive, Psychological, and Social Functioning, „The lew England Journal of Medicine” 337 (1997).
361 O depresji wśród kobiet napisałem w rozdziale V.
361 O depresji wśród artystów napisała Kay Jamison w książce Touched with Fire.
361 Przykład sportowca w depresji można znaleźć w artykule Bustera Olneya Harnish Sc Js Being Treatedfor Depression, „New York Times”, 26 April 1997.