ratwlu 4.1. Obbc/jmr irrdnłcj t nuklidu wyników te*tu
ratwlu 4.1. Obbc/jmr irrdnłcj t nuklidu wyników te*tu
1 |
* |
-<_ | |
Prmlrul klasowy |
Środek przedziału •V, |
Licjocbnott fi |
Ijc/dmott ■ uodek przedziału _M._ |
45-49 |
47 |
t |
r |
W-44 |
42 |
2 |
X4 |
35-59 |
37 |
3 |
III |
30-34 |
32 |
ó |
192 |
25-29 |
27 |
s |
216 |
20-24 |
22 |
17 |
374 |
15— 1*4 |
17 |
26 |
442 |
10-14 |
12 |
II |
132 |
5-9 |
7 |
2 |
14 |
0-4 |
i * |
0 |
n |
Razem |
76 |
16I2_ | |
If,V.*!612 |
.V=™= 21.21 76 |
4.4. Odchylenie od średniej
W opracowaniach statystycznych często wykorzystuje się różnicę między pewny konkretnym wynikiem X, a brednia. Różnicę taką nazywa się odchyleniem od <rc niej. Przedstawia ja poniższe wyraźcnio i
/ xi=Xi-X. ^
W wyrażeniu tym .it, — pisane małymi literami — oznacza odchylenie od średni.
Podobnie y oznacza"odchylenie od średniej T. Pomiary albo-wyniki'w posL. oryginalnej, oznaczane X lub Y. nazywa się czasami wynikami surowymi Pomiary lir wyniki wyrażone w postaci odchylenia od 6vdniej.~óźnaczanc x~7uB~y. nazywa m, odchyleniami Użycie odchyleń wiąże się /e zmianą pierwotnej postaci wyników Średnia wyników surowych równa jest S lub F. Średnia odchyleń równa jest 0.
4.5. Niektóre cechy średniej arytmetycznej
Średnia arytmetyczna ma szereg ciekawych i użytecznych cech. Pierwsza / nich jest bardzo prosta. Sunta ttJi hylrń wszystkich pomiarów w zbiorze od u h srt dnn urylU^eznei jr.\t równa 0. Średnia arytmetyczna"pomiarów 7. 13. 22. 9. II i 4 równa jest II Odchylenia tych pomiarów od ich średniej są następujące: -4. 2. 11. -2, 0 i -7, Suma tych odchyleń równa jest 0. A oto dowód:
(4.4)
Ptmicwj/. ,V (X X J IN, >1*1 X X -- NX ,V.kM« dodana do „cha X. ca>
średniej, jest tym samym, co poronienie X pr,c, N. zatem jeżeli * jcm równe 11 a iV jest iWnc 6. stwierdzamy, 2cl1«-1l»ll4ll+l! *11*6*11
W wielu sytuacjach w statystyce wykorzystuje się kwadrat odchylenia od .średniej, czyli operuje się wielkościami w rodzaju (X. - Xy Druga użyteczna
cecha średniej dotyczy sumy kwadratów odchyleń od średniej, czyli wielkości N
Suma kwadratu* odchyleń od irnimrj arytmetycrjiejje st mmepzp m:
• i
mwui kwiuhmów ihIi h\leń od dowolnej innej warto cl Odchylenia pomiarów 7TBT22. 9. Tl. 4 od średniej II wynoszą -4. 1 ||. -2. 0. -7 Kwadraty tych odchyleń równe su 16. 4. 121. 4. 0. 49. Suma kwadratów równa jest 194 Gdyby wybrać jakaś inn.i liczbę zamiast średniej, suma kwadratów odchyleń od mej by* łaby większa niż suma kwadratóss odchyleń od średniej Wybierzmy jAą> r.ną liczbę, na przykład 13. Odchylenia pomiarów od lej liczby \ą następujące. -6. 0.
9. 4. 2. -9. Po podniesieniu ich do kwadratu otrzymujemy 36. 0. 81. 16. 4. 81 Suma tych kwadratów równa jest 218. jest ona zatem większa mz suma kwadratów odchyleń od średniej. Przeprowadzenie próby z jakakolwiek mną liczby da taki am rezultat.
Ta cecha średniej pokazuje, że stanowi ona centrum, środek ciężkości zbioru pomiarów Istotnie, średnia fest wartością centralną, od ktorci suma odchyleń jest aajmnie^s./a. Można to z łatwością wykazać Rozpatrzmy odchylenia odTpewnej liczby X <. gdzie c * 0. Odchylenie pomiaru odlej liczby 15wnc j<-
X, - (.? + c) = (X, - X) - c. (4 5)
Po podniesieniu do kwadratu » zsumowaniu .V pomiarów otrzymujemy
**t
Ponieważ suma ochyleń od średniej równa jest 0. trzeci człon po prawej stronie równy jest 0. Podobnie N-krotne zsumowanie c2 daje Ne2, co zapisujemy
X IX, -(X + r)|2 = t (X, - X)1 * Ne2. (4.7)
f=i
Z wyrażenia lego wynika, ze sumę kwadratów odchyleń od liczby A ♦ i można traktować jako złożoną z dwóch części, mianowicie sumy kwadratów odchyleń od średniej X \ Ne2. Wielkość Ne2 jest zawsze dodatnia, stąd suma kwadratów odchyleń od liczby X ♦ c zawsze będzie większa niz suma kwadratów odchyleń od X. A zatem suma kwadratów odchyleń od średniej arytmetycznej jest mniejsza ni/ suma kwadratów odchyleń od jakiejkolwiek innej wartości
73