IMGv08

czną przesłanką gotowości dziecka do nauki czytania i pisania. Gotowość tę- w świetle wyników różnych badać - ujawniają dopiero dzieci sześcioletnie. U wielu jednak dzieci (nawet siedmio - i ośmioletnich) rozwój funkcji wzrokowej może być opóźniony, u innych zaś wskutek wadliwego funkcjonowania analizatorów proces spostrzegania może być zaburzony. Wpływa to więc niekorzystnie na przebieg nauki czytania i pisania u tych dzieci.

2.2. Zaburzenia percepcji wzrokowej oraz orientacji przestrzennej

i ich objawy

Niezbędnym warunkiem prawidłowego przebiegu procesu spostrzegania jest pełnowartościowy pod względem anatomicznym i funkcjonalnie sprawny analizator wzrokowy. Wadliwa budowa gałki ocznej i spowodowane tym różne wady widzenia mogą być jedną z przyczyn trudności w zakresie wzrokowego spostrzegania. W porę jednak zauważone tego typu niedobory i odpowiednio dobrane soczewki mogą zapobiec trudnościom i niepowodzeniom szkolnym, które są spowodowane uszkodzeniem receptorycznej części analizatora wzrokowego. Bardziej złożone procesy analizy i syntezy wzrokowej odbywają się jednak w obrębie ośrodkowej części analizatora wzrokowego i podlegają bardzo istotnym przekształceniom wraz z wiekiem dziecka.

U większości dzieci rozwój analizy i syntezy wzrokowej jest zsynchronizowany z ogólnym poziomem ich rozwoju psychicznego i wobec tego na podstawie poziomu analizy i syntezy wzrokowej dziecka można wnioskować o jego ogólnym rozwoju. Zasada ta odnosi się do większości dzieci, jednak nie do wszystkich. Z badań (Spionek 1970,1973) wynika, że są dzieci, które nie posiadają wad widzenia (krótkowzroczności, daiekowzroczności, astygmatyzmu) i pod każdym innym względem są normalnie rozwinięte, a które wykazują jednak mniej lub bardziej poważne obniżenie poziomu spostrzegania wzrokowego. Są to dzieci, które w wieku 6 lub 7 lat znajdują się pod