Występują:
• zapożyczenia, w większości z ukraińskiego i rosyjskiego.
• Pojawia się sporo archaizmów językowych np. wrzkomo, sumienie („Lambro”). Archaizacji języka uc2ył się z lektur i ich twórców tj. Jana i Piotra Kochanowskiego, Jakuba Wujka przekład Biblii, tłumaczenie „Metamorfoz” Owidiusza przez Zebrowskiego
» Liczne prowincjonalizmy, typowe dla języka kresów wschodnich np. dwoma, dóm, spojrzeć.
• Wtórna nosówka charakterystyczna dla gwar Wtleńszczyzny np. mieszać
• Wprowadza w tkankę jęzr/kową neologizmy
Istotną cechą stylu Słowackiego jest zastępowanie przymiotników oznaczających zwykle barwy (czerwony, zielony, niebieski, ich odpowiednikami mineralogicznymi czy jubilerskimi (srebrny, bursztynowy, rubinowy)
W późniejszych utworach cechąjego stylu staje się aiuzyjność i niedopowiedzenie połączone z urywkową kompozycją semantyczną tekstu.
Na wysokość literackości języka i stylu wpływa duże nasycenie tekstu przysłowiami i metaforyką potoczną
„Lambro” w warstwie wersyfikacyjnej jest kontynuacja kształtowania 11-zgłoskowca w oparciu o wypracowane wcześniej reguły. Tok wierszajest bardziej urozmaicony i swobodny, dzięki:
• Przejściu na stychiczny układ wersów
• Znacznie ograniczenie układów rymowych składniowo zamkniętych
• Wzrost wersów przerzutniowych
• Utrzymanie pełnej paroksytonezy zakończeń przedśredniówkowych
• Wzrost udziału wersów z przestawnią średniówkowo- klauzulową
• Malejąca liczba wersów o mocnej średniówce
• Zdania są wyraźnie wydłużone
PIEŚŃ PIERWSZA Motto:
Lecz się trwożymy, że silniejszy może,
Gdy go wyzwiemy ponownie, wynaleźć Drogę, by zniszczyć nas jeszcze okrutniej,
Jak gdyby w piekle mogła żyć obawa Zniszczenia bardziej okrutnego (...)