Rodzina ma dla Polaków wyjątkowe znaczenie, wiąże się to po części z wpływem religii katolickiej, a po części z naszą historią. Większość z nas uważa, że życie szczęśliwe, to życie rodzinne.
Współczesna rodzina polska jest to najczęściej rodzina mała ( dwupokoleniowa) oraz rodzina nieliczna. Rodziny wielopokoleniowe stanowią ok. 35%, na wsiach więcej - ok. 50 %. Młodzi Polacy, jeśli mają taką możliwość, po ślubie zamieszkują samodzielnie ( neolokacja). Jeśli nie mają takiej możliwości, preferują zamieszkiwanie z rodziną żony (matrylokacja). Młodzi małżonkowie utrzymują zazwyczaj znacznie bliższe relacje z rodziną pochodzenia żony, rodziny dysponują też większą wiedzą na temat rodziny pochodzenia kobiety (np. kiedy dzieci wykonują drzewa genealogiczne, konar matki jest bardziej rozgałęziony, sięga dalej w przeszłość).
Zbigniew Tyszka wyróżnia cztery typy rodzin dużych:
- młodzi po ślubie przez pewien czas mieszkają u rodziców.
- młodzi i rodzice jednego z nich mieszkają razem na stałe
- dziadkowie, lub jedno z nich zamieszkują z dziećmi, aby opiekować się wnukami.
- dziadkowie zamieszkują z dziećmi, gdyż wymagają już opieki.
Rodziny utrzymują ożywione kontakty z rodziną poszerzoną, zarówno o charakterze towarzyskim, jak i pomocowym. Nepotyzm, tendencja do reaktywowania dalekich więzi rodzinnych służy wzajemnemu korzystaniu z usług i znajomości, np. przy budowie domu pomagają zazwyczaj wszyscy mężczyźni z danej rodziny, którzy mają jakieś przydatne umiejętności. Przez rodzinę „załatwia się „ też pracę itp.
Bardzo charakterystyczna dla rodziny polskiej jest duża pomoc rodziców dla dorosłych dzieci. Pomoc ta obejmuje udostępnianie mieszkania, wsparcie finansowe, oraz pomoc w opiece nad wnukami. W naszym kraju można śmiało mówić o niezwykle ważnej dla rodziny instytucji babci.
Obecnie zmniejsza się liczba rodzin wielopokoleniowych, istnieje jednak nadal silna więź między pokoleniami. Dziadkowie zwykle są ważni bliscy dla wnuków, jeśli są takimi dla ich rodziców. Dziadkowie bliscy wywierają duży