przechłodzenie
UBOCZNE PRODUKTY O DUŻEJ ZAWARTOŚCI FAZY SZKLISTEJ STOSOWANE JAKO SUROWCE/SKŁADNIKI MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH
Materiały o charakterze szklistym w budownictwie:
szkło budowlane szkło piankowe włókno szklane wełna mineralna żużle, popioły
faza szklista - składnik spieków
• są izotropowe , tzn. ich właściwości nie zależą od kierunku badania (są jednakowe we wszystkich kierunkach - struktura we wszystkich kierunkach średnio tak samo niejednorodna)
• szkła są na ogół twarde i kruche, przełam - muszlowy; mogą być bezbarwne lub barwne, przeźroczyste lub nieprzejrzyste; można je barwić lub zmieniać ich transparencję (i inne właściwości optyczne) przez obecność ciał rozpuszczonych, bezpostaciowych lub krystalicznych.
• przy ogrzewaniu nie topią się tak jak kryształy, lecz stopniowo miękną przechodząc ze stanu kruchego w ciągliwy stan o dużej lepkości i w końcu w stan ciekły, przy czym lepkość i inne właściwości fizykochemiczne zmieniają się w sposób ciągły
szybkość zarodkowania fazy krystalicznej i szybkość wzrostu kryształów mogą wykazywać maksimum przy różnym przechłodzeniu;
gdy szybkość wzrostu kryształów poprzedza zarodkowanie ciecz nie krzepnie lecz tworzy szkło
Definicja genetyczna szkła (Maxwellali: szkłem nazywamy każdą substancję, niezależnie od jej składu chemicznego, która w wyniku ochładzania przeszła w sposób ciągły od stanu ruchliwej cieczy do stanu stałego, przekraczając w pewnej temperaturze (temperaturze witryfikacji) lepkość 1013 puaza.
Definicją strukturalna szkła:
Szkła mają strukturę pozbawioną uporządkowania dalekiego zasięgu, stwierdza się w uporządkowanie bliskiego zasięgu - tzn. uporządkowanie w strefie koordynacyjnej atomu centralnego.
Atomy lub cząsteczki mogą wykonywać drgania termiczne wokół położeń równowagi - nie ma możliwości przemieszczenia jak w cieczy (czasem rozpatruje się szkło jako zakrzepniętą ciecz)
przejście stopu w stan szklisty