CV7

1. Alkoholizm

stałe, konsekwentne i zdecydowane przedstaw

koholik utracił kontrolę nad piciem, że szuka oł

długo, aż zabraknie alkoholu lub wystąpią objav

przekonanie chorego o konieczności zachowani;

cji z powodu braku kontroli nad piciem. Przyzy

na minimalną ilość alkoholu wyzwala nieodpartą potrzebę dalszego

picia.

Następnym etapem leczenia alkoholika jest ocena wiarygodności, Determinacji i motywacji jego decyzji o leczeniu. Im ważniejsza motywacja i większa determinacja, tym większa szansa na pozytywny wynik terapii..

Ocena motywacji i proponowanego przez chorego programu leczenia pozwala ustalić prawdopodobieństwo poważnego zaangażowania się crorego w terapię.

>    Zapewnienie o okresowej (krótkotrwałej) abstynencji, np. zobowiązanie się do abstynencji przez jeden miesiąc jest bardziej wiarygodne, niż zobowiązanie do spożywania umiarkowanej ilości alkoholu.

>    Niewiarygodne są zapewnienia o zdolności do samodzielnej kontroli spożycia alkoholu i zobowiązania do stopniowego ograniczania picia.

' Dobrze rokuje prośba chorego o leczenie farmakologiczne - dobrze I rokuje samoistna prośba chorego o zaaplikowanie leków.

I Leczenie alkoholizmu jest zależne od fazy choroby, w której je podje: i od stopnia zatrucia alkoholem. Zwykle prowadzone jest etapami:

>    pierwszym okresie leczenie polega na odtruwaniu organizmu. Najczęściej jest prowadzone na oddziałach detoksykacyjnych;

>    drugim okresie leczenie koncentruje się na utrzymaniu abstynencji, i «Vtym celu stosuje się:

• wspomaganie wysiłku alkoholików w utrzymaniu abstynencji przez aplikację środków farmakologicznych.

Duże znaczenie mają tu leki, które skojarzone z alkoholem dają bardzo przykre objawy, np. nasilone nudności, wymioty. Leki te wszczepiane są pod skórę. Do tej grupy należy: DISUFIRAM, ANTABUS, ANTICOL.