DSC00212

410    72.7. Uzgodnienie styków i sprawdzenie dokładności graficznej pierworwu

1 mm. Nanośnik posiada dwie wymienne rolki: gradową oznaczoną literą G j stopniowa z symbolem S (rys. 12.17).

Rys. 12.17. Nanośnik biegunowy P20 NB 1

Odczyt kąta poziomego składa się z dwóch części. Część pierwsza wykonywana z dokładnością 20° lub 20* na podstawie podziału i wskaźnika w prostokątnym okienku, natomiast część drugą o dokładności odczytu 1' lub 2^C uzyskuje się z podzialki na pobocż-nicy rolki i przylegającego do niej noniusza. Odczyt kątowy można doprowadzić do zera za pomocą kasownika dźwigniowego umieszczonego się parzy liczniku.

Przed przystąpieniem do kartowania należy sprawdzić nanośnik, umieszczając go na arkuszu przymocowanym do stołu w dowolnym punkcie stanów iska biegunowego, utrwalić kąt rozwarcia ramion, zaznaczyć kreskę wskaźnikową wzdłuż liniału i zapisać odczyt kąta lub skasować go na zero. Następnie obrócić nanośnik o kąt pełny, doprowadzając ponownie do sęku krawędzi liniału z kreską Po ty ch czynnościach odczyt kątowy powinien zrównać się z wartością początkową Jeśli odczyt końcowy różni się od początkowego, wtedy za pomocą wkrętów rektyfikacyjnych należy wy dłużyć lub skrócić promień okręgu wyznaczonego przez tor rolki.

Przygotowanie do nanoszenia pikiet polega na zaznaczeniu na mapie kierunku orientacji. centrycznym ustawieniu nanośnika w punkcie stanowiska oraz odczytu orientacyjnego na liczniku kątów (z reguły 0-00), gdy liniał jest przyłożony (j₀ kreski orientacji łączącej stanowisko i sąsiedni punkt osnowy pomiarowej. Dalsze czynności polegają na obraca-niu nanośnika do momentu ustawienia odczytu kątowego zapisanego w dzienniku pomiarowym i odłożeniu wzdłuż liniału w odpowiedniej skali odległości pomiędzy stanowiskiem a pikietą Po nakłuciu położenia punktu trzeba zaznaczyć jego symbol lub połączyć go z punkiem sąsiednim dla uzyskania linii sytuacyjnej łub konturu. Należy' również sukcesywnie sprawdzać poprawność kartowania i pomiaru korzystając z zapisanych na szkicu

A

||| 12 1$. ftriązek a-■taróK prostokątnych z dom arami biegunotoni

miar kootrotaych. Po naniesieniu wszystkich pikiet trzeba też sprawdzić stałość odczytu orientacyjnego, po czym przełożyć nanośnik na kolejne stanowisko.

W przypadku braku nannwaa biegunowego domiary biegunowe d, a (rys. 12.18) można z łatwością przeliczyć na domiary prostokątne /, k.

I = <7-cos a oraz h = d- sm a (12.11) i nanosić szczegóły przy użyciu nanośnika prostokątnego.