DSC00612 2

Zakażanie na błonę kosmówkowo-omoczniową (BKO). Przy tej metodzie używa się zarodków nie młodszych niż 7—8-dniowe ze względu na wymagany odpowiedni rozwój błony. Szubładze i Gaj-damowicz radzą inkubować je przy nieco obniżonej wilgotności, aby uzyskać większe komory powietrzne.

Przy metodzie klasycznej jaja przeznaczone do zakażenia prześwietla się i oznacza ołówkiem granicę komory powietrznej oraz trójkątne miejsce, o boku około 5 mm, do przyszłego wprowadzenia wirusa. Wybiera się je po stronie zarodka tam, gdzie błona jest dobrze unaczy-niona, jednak w miejscu między naczyniami.

Wykonanie jest następujące.

1.    Odkazić alkoholem, a następnie jodyną (niektórzy odradzają jej użycie przy tej drodze zakażania, gdyż przenikając przez skorupkę może powodować nieswoiste zmiany na BKO) miejsce oznaczone trójkątem oraz powierzchnię tępego końca jaja.

2.    Zrobić otwór igłą preparacyjną w środku nad komorą powietrzną.

3.    Wiertłem tarczowym delikatnie nadpiłować skorupkę wzdłuż boków trójkąta, nie uszkadzając przy tym błony podskorupkowej.

4.    Igłą preparacyjną delikatnie unieść odpiłowaną część skorupki.

5.    Nanieść kroplę płynu fizjologicznego na odkrytą błonę podskorup-kową i przez tę kroplę przeciągnąć delikatnie, w położeniu jak najbardziej równoległym, igłę z zagiętym ostrzem. Celem tego jest jak najdelikatniejsze zadraśnięcie błony skorupkowej, bez uszkodzenia ściśle do niej przylegającej błony kosmówkowo-omoczniowej; przez otwór w błonie skorupkowej dostaje się płyn, który delikatnie oddziela ją od błony kosmówkowo-omoczniowej, która opada i powstaje sztuczna komora powietrzna na skutek przemieszczania się zawartości jaja w kierunku naturalnej komory powietrznej. Jeżeli to nie nastąpi samoistnie, przemieszczenie wywołuje się przez delikatne zassanie gruszką gumową przyłożoną do otworu nad komorą powietrzną. Właściwe wykonanie można stwierdzić przez prześwietlenie jaja.

6. Do powstałej sztucznej komory powietrznej wprowadzić materiał zakaźny w ilości 0,1—0,2 ml albo wkraplając go za pomocą pipety pasteurowskiej, albo strzykawki i igły.

8. Otwory zalepić kawałeczkami papieru zanurzonego w roztopionej parafinie lub taśmą przylepca. Dla umożliwienia obserwacji powstających zmian można okienko w skorupce nakryć szkiełkiem nakrywkowym lub innym przezroczystym materiałem.