Janusz Danecki
Janusz Danecki
'-'7'L dżihad prowadzony przeciwko wy**
.„nawali /a ^ wcaiuu nich innowiercy znicki.
•s^ąkaas? ..........
TobiTwIcme Boże. Równocześnie jednak w.e./yl, wj5cgBB| t tad przeciwko mm me był ..--Mowany jak ur» Iz„„v p„w,wko£
STnU udom Ksteg. (czyi*wyznawcy religu objaw,onycl, ,u«l«iZmil, e£ proponowano trzy wyjte.a prawcie ułomu, płacenie di,,;, „ J
pł/yyoiow*nic *ię do wojny. ( I
W okfCMc klasycznego iilamu, a więc w okresie kształtowaniu iię (iokj
politycznych i.lamu, wojny toczyły iię również primłtfdzy państwam, mu/u,
maóikimt Więks/oió prawników muzułmańskich uznnwułn te wojny nu- lĄ
dżihad, lecz za kuni, a więc wojnę ttm.tu tirli w. ()d dż.ihadu pr/ocłwko nic
wiernym odróżniano dżihad prz« iwko renegatom Myśliciele inuzulnmń^y
me tylko mc utożsamiali dfthadu / walką, nic równic* mc nio/Mimmli go / woj.
ną(harb) Wojna 4wic< ka Harh u/nawana byln za zło, sprzeczne / prawem
boikim i / tego powodu /nka/nmi
Dopiero Ibn ( haldun (/m 1405) w twojej Al-Mukmldimic wprowadzi! nu jomtlną, tpolcc/.ną mtnptcuicję dżjhndu Twierdził mianowicie, że wojna wymk.i / natury c/biuicka i utmcjc od niranin dziejów. ('/łowtek zawsze to-i /> w»lką w imię wUmych interesów. przy czym zwykle kieruje sią różnymi 1 fi"11 I"1 ‘ '> gniew Według Ibn < luiklumi iutniajn czic
,y IV|,yl""K......... Plcn"'nn». w<'in» w postaci waśni wśród ludów piw-
211, rr............ c/yl1 1 wojna przeciwko
posjuszeństwa, ......
h*<l
......... - stawało SK .aminemokicślaueym m 7' 7 ' ’
w--lenne, było u-,m ,.xlo7 1 WMy*,k,m ,dc< cks|’'"’'
duże, mletzc takie to„m„c,„,, * cV'H’*n*j, tctytorialnoj impenun
, , ----- -.....V *4 V11,1 J" » v\|v
*n wojenne), było teorctwtną podstawy
U duże, i,i,«i , -,U- lo/umtcnic tego pojgua przypomina dżihad’ okiesu
Uwu,nct!0 * "dióziucmu od mego lednak lvm oktestc uważać
ri» mew remy eh naw ci * y/nawcow mnvch t*tlotl . » . .
łamu , starano * nawrac* na islim SW“M,B ' '
te, tendencji Mo pozyskiwanie mtedwh ^ ' ,docim>'m Pr/cJawcm
Przez brank, oVko,,,^ s;::77lm^u,n’anskl'--h ^
* v • ws/anch słowiańskich
, azjatyckich H»n.> do niewoli młodych chłopców. kwuilcono nn wiernych , oddanych mu/ulmunów. W ten ,po*ób Iwor/on.. podłlaw, httne, armii oimańikiej
Olir«•% vnipól< /fhtiy
|'(i|iulai i»mm < 1 /, 11 u i«111 we współ* /» nny iii hkiiiiic znajduje wyraz w nn/.ew
riiclwH In /nyi li organizacji politycznych i (digljnych Wynika to / mtnpu litcjl poje* ni (l/ih.ulu. pojuwiąjątycli %n; w ukmit' tiwającym ud pi» rwv/<h knni.ikuiw/ /.acluilicm.głównie/ Europąw XIX w do dżum) DcOnii jadźi Iitidii mc tylko M<jgn klaaycznych źródeł, ale równi. / podlega m /ogólnie do browolnym i uiyliornym Interpretacjom
W XIX w dżihadprzeciwko Europejczykomoghu/jinowielokrotnie W la tac li oMcmdzicMJttydi luduńikl Muhdi wyruazyl na dżihad przeciwko Angli kom. w początkach XX w, w Libii sanuiyci ogloiili d/ihad przeciwko Wio choin, a I uroją osmańska ogłosiła dżihttd, rozpoczynając walk*; w c/atuc pierw* s/.cj wojny światowej
Ko/mmcnic il/.ihmlu jako agresji wobec Zachodu trzeba wiec u/nul /.«bied nc. Dżihttd należy raczej rozumieć jako odpowiednik zwykłej wojny Obej raujc wa/.yatkie związane / wojną kwcilic takie, jak ro/poc/ectc konfliktu, prowadzenie wojny, problem jeńców ud Sj>eeyfjc/nc jest tylko to. ze mamy do c/ymcnm z pojęciem muzułmańskim, a wiec Zawierającym elementy roli gijno, ponieważ w islamie polityka jest nierozłączne /wiązana z religią Zupełnie inaczej rozumieją dżiłuutu najbardziej umiarkowane współczesne nurty związane z islamem. W babizmie uważano, że d/iluid jest nicdopuRze/al ny Podobnie przedstawiciele ahmadnn twierdzą, na podstawie opinii towarzysza Proroku Sułjana as-Sauncgo. ze dżihad jest w ogóle niedozwolony Ponieważ przestał istnieć jeden świat islamu obejmując v wszystkich mu zułmanów. dżihad stal się sprawą rozpatrywaną oddzielnie przez poszczególne państwa muzułmańskie Ogłaszając go. jedno państwo muzułmańskie nie mogło narzucić tego obowiązku wszystkim innym, choc nicjcdnokroinic starano się to uczynić. W niektóry ch państwach muzułmańskich wprowadzono nawet specjalny podatek przeznaczony na d/ihad(np w Arabii Saudyjskie i W społc/esnic państwa muzułmańskie wykorzy stują pcęcie d/thacu w celach propagandowych. lak było w obydwu wojnach w Zatoce \ra ^k ;: mc irańsko-irackiej i iraekAuwejcktej. W takim jednak wypadku kłopotliwy staje sic hadis Proroka Jesh dwaj muzułmanie skrzyżują miecze, zabójca i zabity idą do piekła" Mimo to w wojnie irańsko-irackiej często używano terminu dh rud. Iranc/ycy WłcntoU. ze reprezentuj* miwenalny Blair. w pro-
CC _