DSC02765

przeciwwagą dla

Krakowie. Chodziło tu o stworzenie w Krakowie silnej klasy robotniczej, która byłaby inteligenckiego, antykomunistyczne nastawionego Krakowa.

Socjalizm

Pierwsza rewolucja przemysłowa spowodowała powstanie nowych klas społecznych: robotniczej i burżuazji. W sferze polityczno-społecznej jej efektem było powstanie m.in. Socjalizmu. Przy czym szczególnie szkodliwe okazały się jego dwie wersje:

(1)    Narodowy socjalizm, o twarzach Mussoliniego, Franco, Hitlera itd.

(2)    Komunizm przyjmujący twarze Lenina, Mao, Stalina itd.

Ludobójstwo tych dwóch odmian socjalizmu szczególnie zaważyło nad sytuacją współczesnego świata począwszy od końca I wojny światowej, i dopiero teraz jest przezwyciężane.

System państw socjalistycznych: ZSRR, Finlandia, Polska, NRD, Czechosłowacja, Austria, Węgry, Rumunia, Jugosławia, Bułgaria, Albania . I poza Europą: Kuba, Mongolia, Chiny, Wietnam, KRL-D

Formy integracji gospodarczej

Wyróżniamy następujące instytucjonalno-organizacyjne formy integracji ekonomicznej (począwszy od najbardziej luźnej formy integracji):

r i    n

•    STREFA WOLNEGO HANDLUJ

•    " UNIA CELNA ”tjjT

•    WSPÓLNY RYNEK g

•

•    UNIA WALUTOWA

•    UNIA GOSPODARCZA

•    UNIA POLITYCZNA

Unia Europejska - Początki udanych prób zjednoczenia gospodarczego w Europie sięgają roku 1950, kiedy to francuski minister spraw zagranicznych Robert Schumąn zgłasza projekt utworzenia |uropejskiej Wspólnoty Węgla i Stali [ang. Europeon Coal ond Steel Community, ECSC]IW-lok później (1951 r.), w Paryżu zostaje podpisany układ powołujący do życia ECSC. Krajami członkowskimi stały się:._jFraricja, RFN, Włochy, Holandia, Belgia i Luksemburg. U jego podstaw legło dążenie Francji do „wbudowania" RFN w zachodnioeuropejski system gospodarczy. W konsekwencji na płaszczyźnie politycznej miało to doprowadzić do pojednania Niemców i Francuzów, a na płaszczyźnie gospodarczej — przyczynienie się do rozwoju gospodarczego, zwiększania zatrudnienia i stopy życiowej mieszkańców państw członkowskich. Istotą ECSC jest wspólny rynek dla państw członkowskich na surowce i produkty przemysłu węglowego i stalowego.

Od tego czasu przebieg procesów zjednoczeniowych przebiega dwutorowo.

| Z jednej strony do dotychczasowych członków (Francja, Niemcy, Luksemburg, Holandia, Belgia, Włochy (1951 r.) są przyjmowani nowi członkowie: Wielka Brytania, Dania i Irlandia (1973 r.), Grecja (1981 r.), Hiszpania i Portugalia (1986 r.), AuMriaJs/wecja '^ł inlandia (1995 r.), I stonia, Łotwa, Litwa, Polska, Czechy, Słowacja,|Węgry, Słowenia, Malta, Cypr [grecka częv j {2004 r ), Rumunia i Bułgar i.j (20O7f.K ||

Z drugiej strony są podejmowane nowe działania Integrujące.)W 195/ r. zostaje podpisany Traktat Rzymski, który kładzie podwaliny pod realne zjednoczenie gospodarcze na naszym kontynencie. Powołano wtedy I uropejską Wspólnotę Gospodarc/ą |ang. turopeun Economlc Community, 11 C\ (najważniejszą spośród trzech „wielkich" wspólnot) oraz l uropejską Wspólnotę Energii Atomowej [ang. I uropean Atomie I nergy Community, / uratom] Krajami założycielami są kr.ije < /łemkowskie FCSC: I rancja, KI N, Włochy, Holandio, Belgia i Luksemburg. Zasadniczymi celami LEC są: harmonijny ro/woj gospodarc /y państw członkowskich, ciągła i równomierna ekspansja ekonomiczna Wspólnoty, wzmożenie stabilizacji • i oraz szybszy wzrostu poziomu życia obywateli i zacieśnianie stosunków między państwami członkowskimi Natomiast głównym celem I uroatornu jest stwarzanie dogodnych warunków powstawaniu i szybkiego rozwoju przemysłu