DSC05735

1 -v    _a^003);

Cześkowi* '_Gnjchaia. Kraków -

oprać J

, p_elc. Wrodaw

. polskie, oprać.

nica-Ślubl _Wrocla*

l M- Korolko. w

tfcfa-ft .-(«ro^/o?'^a' °^pra<-

• uvoclaw '^9S0

SS:"w'" *«

owa 3001 1 ;_e Warszawa

^łŁ    _v. i ] >.

t*£****

***, J. S. <**** =», [w:] ^^{wJn 5}

780

785

|95 i n-

U«* ^{Ł SOT0}‘

790

LW3. °P^raC-

W. v/>

śred

795

_wurv pol5tóeg°

Antologia po*™

800

_pa polskiej poe& ^el

Noc bylłi. ku»n-| wszytko zażywa stworzenie Wczasów swok h i zarne sny i głębokie cienie Ku ludzkiemu wvn linieniu wywodząc gdzieś ze dna Stawu iirclłowego. Sama nie śpi jedna Nadobna Puskwalina, gdy miłość ją piecze I rana juz żarliwa Luboii powlecze Oczu mało tyłkoż jej przed oczyma stoi Urodziwy Oliwcr. O! czego nie roi Sobie o nim! o! jakich imprez nie buduje,

Żeby naprzód (w czym trudność wielką upatruje) Shydzić mu Komeliją a skłonić ku sobie,

Ponieważ go pospołu mice nie mogły obie.

Do czego ma jako przyść, jeśli się wkorzenił W serce jej tak głęboko? i żeby odmienił,

Kto jej za to zaręczy? a ona go próżno Kochać będzie? - i inne nieskończone rozno Myśli ją porywają. Już to raz koniecznie Postanowi u siebie, żeby mu bezpiecznie Przyjaźń swoję otworzyć i zajęty wydać W sobie ogień, laz znowu musi się tej wstydac Rady swojej źle zdrowej. Bo cóżby inszego Jedno sławę, nad którą nic kosztowniejszego,

Przez to stracić? Chce, nie chce, i pragnie i nic wie,

Co ma czynić Jaku więc w starożytnym drzewie,

Gdy zewsząd je podetną siekierami chłopi A jeden już ostatnią plagę w nim utopi,

Długo sobą kołysze, na którą się stronę Ma obalić. Ze za tym w rozmowę się onę Wda z Medeą: Hej! wyrzuć z serca te płomienie, Dziewko biedna, możeszli! - Gdyby mi baczenie Wodzem było, mogłabym. Ale jakiś nowy Gwałt mię ze wnątrz porywa, czego trudno słowy Mam wymówić' Rozum mi radzi co inszego,

A inszego Kupido; widzę - co lepszego,

I co zle rozcznawam, a przecież gdzie gorzej l am iść muszę - Na koniec, jako tych natworzy Konceptów i fantazyj, zwycięży ją owa,

Ze list pisze do niego ręką swą w te słowa:

»Zdrowia bym ci życzyła, kiedy bym w tej mierze

Mogła |c mieć i xatna. p*ękny Obwentc.

8l<>

Ku.rc wyzytko z nadzieją imijcgo żywota W ręku twoich zosuwa Uwiodła mię cnota 1 wielkie twe ozdoby, ze >,ę kocham w tobie.

Czego, proszę, przynamniej nie waż lekko sobie. Wiele tego życzyło snąc i iy wiesz o tym.

Wiele dokupowało kosztownym się zlotem.

81^

Żeby ich to potkało, co tobie bez prace Szczęście dawał Świadkami tego te pałace Wieczną brzmiące muzyką i wspierane ściany.

820

Które choćby naduzszych Pergamów tarany Dobyć mogły. Jam jednak wszytkich tych umiała Ujść insultów i. co jest miłość, nic wiedziała.

825

Tyś dopiero pieszczoną i swobodną szyję Poddał Kupidynowi. że niewolą czyję Znać już muszę. Odjąłeś i sen mi w niespaniu I smak zwykły w potrawach. Ciebie na świtaniu. Ciebie słońce gdy gaśnic i w pól dnia i nocy Z dusze pragnę jednego. Owo masz mię w mocy 1 ożywić i zabić - obierz-że stąd sobie Co rozumiesz. Malej ja rzeczy chcę po tobie:

850

Że się krótko obaczysz i ucieszysz ze mną. Wierzę, będziesz żelazny, jeśli się wzajemną Miłością nie poruszysz i affektem ku mmc, Wiedząc, że tak drogiego nie będzie nic u mnie, Czego /bronie, o serce i pól dusze mojej'.-1 z tą każe cedułą Eufrozyme swojej Pójść do niego. On tedy, ubrany dopiero,

Po pięknej się arei, brukowanej szczero Alabastrem, przechadzał. Jako idąc zoczy Poselkę tak nadobną, mile k niej poskoczy 1 przyjąwszy z ochotą, co by niosła, pyta.

MO

M5

Aż jako list oddany z ręku jej przeczyta, Zaduma się, i zatym siedzieć jej pmsiwszy A sam od niej na stronę zewnątrz ustąpiwszy. Pilno go mastykujc, na wiele porwany Razem myśli. jak. miał w tak niespodziewane, Dać respons maicryjej, kiedy tu uwazy Gładkość jej niepodobną, na to kaz y »» . •