DSCF5388

107

2. Pszenica

czenie siewu i łanu reagują zmniejszeniem plonu ziarna z kłosa tak silnie, że nie rekompensuje go wzrost liczby kłosów na jednostce powierzchni.

Rys. 2.16. Wpływ terminu siewu na cechy struktury plonu i plon pszenicy ozimej (Podolska, 1998)

Tabela 2.17. Plon i elementy struktury plonu w warunkach zróżnicowanej gęstości siewu (Budzyński, 2003)

1	Gęstość siewu (ziaren na 1 m^2)
l Cecha rolnicza	120	240 '	360	480	600	NIR (P=0,05)
1 Plon ziarna (t/ha)	6,9	7,3	7,3	7,4	7,4	0,3
1 Składowe plonu: 1 liczba kłosów	1 478	501	571	| 619	659	34
1 liczba ziarn w kłosie	^47	46	44	42	42	2
1 masa 1000 ziarn (g)	47	47	1 46	1 46	44	0,7

Gęste zasiewy łatwiej wylęgają, szczególnie przy wyższych dawkach azotu stosowanych pod pszenice chlebowe, bowiem zdrewnienie dolnych cienkich między-węźli jest słabe. Silniej są one także porażane przez choroby źdźbła, liści i kłosa, gdyż mikroklimat nieprzewietrzanych łanów sprzyja rozwojowi grzybów. Gęsty siew zmniejsza krzewistość ogólną i produktywną, przez co zwiększa się w łanie udział najdorodniejszych pędów głównych, które tworzą bardzo wyrównaną pod względem wysokości warstwę kłosów. Trzeba jednak podkreślić, że gęsty siew łagodzi obniżkę plonu w sytuacjach, kiedy warunki przyrodnicze (szczególnie wodne) bądź agrotechniczne uniemożliwiają krzewienie produktywne.