DSCF5428

■sgp

Vo$_Cj- \

■sip

BI

3.7.2. Nawożenie

Zarówno ziarno, jak i słoma żyta są w stosunku do innych ozimin uboższe w azot (tab. 3.3). Zawartość pozostałych makro- i mikroelementów w życie jest podobna jak w pszenicy i pszenżycie. Żyto wykazuje najmniejszą ze zbóż wrażliwość na fosfor, potas i mikroelementy.

Tabela 3.3. Zawartość składników mineralnych w ziarnie i słomie żyta ozimego (wg różnych polskich źródeł)

Część	% suchej masy					mg/kgs.m.
rośliny	' N	P2O5	k2o	CaO	MgO	Cu	Mn	Mo	Zn
Ziarno	1,50	0,83	0,53	0,10	0,20	5,0	49	0,34	40
Słoma	0,49	0,24	1,21	0,30	0,13	3,8	48	0,38	28

Na glebach o co najmniej średniej zawartości przyswajalnego potasu i fosforu wystarczy utrzymywać zrównoważony bilans tych składników w glebie i w wynoszonym plonie. Na kompleksie żytnim bardzo dobrym, w technologiach pozwalających uzyskać 4 t/ha ziarna, należy zastosować 44 kg/ha P2O5 oraz 88 kg/ha K2O (lys. 3.5). Na kompleksach słabszych, na których realne plony żyta wynoszą około 2,7-3 t/ha, racjonalne dawki nawozów wynoszą 30 kg/ha P2O5 i około 60 kg/ha K2O.

MgO

CaO    0.4 kg

»proce-

C pffi    Rys. 3.5. Pobranie składników pokarmowych (kg)

lOpielO    w plonie 100 kg ziarna (+ słoma) żyta ozimego

i§!

jj|g§    Na glebach o niskiej zasobności w przyswajalne formy fosforu i potasu dawki

Aft    nawozów trzeba zwiększyć o tzw. naddatki. Na słabszych glebach kompleksów

|g|    żytnich wynoszą one: 30 kg/ha P2O5 i 20 kg/ha K2O. Dawka nawozowa jest wtedy

Jg| sumą wymagań pokarmowych i naddatków bilansowych. Na ubogich glebach kom-u pleksu 6 i 7, silnie przepłukiwanych, należy ponadto często uzupełniać niedobór