5. Jęczmień
215
Zawartość składników mineralnych w ziarnie i słomie jęczmienia ozimego i jarego podano w tabeli 5.5. Jęczmień wyróżnia się dużą zawartością fosforu w ziarnie oraz dużą zawartością wapnia i potasu w słomie. Różnice między formą ozimą a jarą są nieznaczne. Na wytworzenie 100 kg ziarna (wraz ze słomą) jęczmień pobiera z gleby 6,6 kg makroskładników (rys. 5.10). Z plonem 5 t/ha wynosi się z pola aż 105 kg K2O oraz 51 kg P2O5.
Tabela 5.5. Zawartość składników mineralnych w ziarnie i słomie jęczmienia (średnie z różnych źródeł)
H
Vl
Część rośliny |
% suchej masy |
mg/kg s.m. | |||||||
N |
P2O5 |
K20 |
CaO |
MgO |
Cu |
Mn |
Mo |
Zn | |
Ziamo |
1,87 |
0,89 |
0,50 |
0,08 |
0,23 |
4,5 |
27 |
0,38 |
43 |
Słoma |
0,71 |
0,23/0,26* |
1,71/1,81* |
0,68 |
0,20 |
3,5 |
40 |
0,33 |
29 |
♦Wyższa wartość dotyczy formy jarej.
MgO 0,4 kg
0,7 kg
Rys. 5.10. Pobranie składników pokarmowych (kg) w 100 kg ziarna (+ słoma) jęczmienia ozimego
Poziom nawożenia fosforem i potasem zależy od wielkości uzyskiwanych plonów oraz zasobności gleby w przyswajalne formy tych składników. Na glebach o co najmniej średniej zawartości P2Os i K20, dawki tych składników mogą być równe wymaganiom pokarmowym jęczmienia. Na glebach o małej zasobności w przy-swajalne formy fosforu i potasu przyswajalnego należy dodać tzw. różnice bilansowi^ we (nawet do 60 kg/ha P2O5 oraz do 40 kg/ha K20), aby stopniowo przywrócić równowagę makroelementową w glebie. Nakłady na nawożenie wzrastają w takich