DSCF5379

98

W. Budzyński, W. Szempliński

Tabela 2.13. Zawartość składników mineralnych w ziarnie i słomie pszenicy (średnie z różnych źródeł)

Forma

Ozima

Jara

Część rośliny	N	P2O5	K20	CaO	MgO	Cu	Mn	Mo	Zn sy)
		(%s	uchej m	asy)		(mg/kg suchej ma
ziarno	1,90	0,82	0,48	0,06	0,22	4,5	42	0,32	37
słoma	0,60	0,23	1,23	0,38	0,17	3,3	40	0,38	23
ziarno	2,12	0,95	0,48	0,11	0,22	4,3	43	0,30	43
słoma	0,63	0,26	1,48	0,38	0,13	2,8	52	0,39	26

Azot jest czynnikiem silnie wpływającym na strukturę plonu pszenicy-na obsadę kłosów na jednostce powierzchni, liczbę ziaren w kłosie i masę 1000 ziaren Przedsiewne nawożenie pszenicy azotem należy stosować tylko po przedplonacli zbożowych. Pozostawiają one słomiaste resztki pożniwne o szerokim stosunku (87 : 1) C : N, co może przejściowo wywoływać zjawisko niedostępności azotu dla siewek pszenicy. Dawka przedsiewna powinna wówczas wynosić około 30-40 kg/ha N. Po przedplonach niezbożowych jesienne nawożenie azotem może zmniejszać zimowanie pszenicy i szkodzić środowisku poprzez wypłukiwanie tego pierwiastka z gleby.

MgO

CaO    0,4 kg

Rys. 2.11. Pobrane składniki pokarmowe (+ słoma) w 100 kg ziarna pszenicy ozimej

Rolę podstawową spełnia pierwsza dawka azotu, zwana wczesnowiosenną, stosowana przed wznowieniem wegetacji lub w jej trakcie. Wpływa ona bardzo korzystnie na liczbę źdźbeł produktywnych oraz stopień różnicowania elementów kłosa. Niezależnie od przyjętej technologii jest to dawka najważniejsza, najbardziej plonotwórcza. Jednakże zbyt obfite w tym czasie zasilenie roślin azotem może powodować wydłużenie pierwszego i drugiego międzywęźla, które są odpowiedzialne za wylęganie, a także być przyczyną nadmiernego, nieproduktywnego krzewienia roślin. Druga dawka, stosowana w fazie strzelania w źdźbło, ma zapobiec nadmiernej redukcji zawiązków kiosków i spowodować wykształcenie dużego aparatu asy-milacyjnego. Zastosowana jednak zbyt wcześnie sprzyja wylęganiu oraz zwiększa