l^pr/en lewego 1 przesuwają całą vvcKŁ:tację roślin »ih <)krcH wt/c4ntc)^/y, o bard/ie) ^r/yjwi^ych wnninknch nasłonecznienia, temperatury i wilgotności.
K()/bu(t/,aiiiR Hłul/ciiiiikdw jcnl /(ibingifjn prostym, bezinwestycyjnym, a wy ma-gajflty,n tylko właściwej orKiiui/ittji i nieco większych nakładów pracy własnej, y^ybicrnć i surlowwć bulwy należy nic bc/.pof«rcdiiio przed Had/eniern, lecz 2- -3 tygodnie wc/.c^nioj. Pobudzanie najłatwiej jcsl przeprowadzić w przechowalni, podnosząc temperaturę z 4 6 '( do 12-15 #C i utrzymywać ja przez 10—14 dni przed wy lad zonicm, nic stosując dodatkowego oświetlenia. Zabieg ten rnoZna takZe wykonać w pomieszczeniach gospodarskich utrzymujących temperaturę 10 12 °C lub szopach, stodołach, garażach czy innych przewicwnycłi miejscach. Sadzeniaki należy ziiworkować lub rozsypać w warstwie 30 50 cm, zabezpieczyć przed przymrozkami, przykrywając słoma lub matami i pozostawić do czasu sadzenia, Dobr/e pobudzone sadzeniaki w zagłębieniach oczek mają białe kiełki długości 2-3 mm, które nic oblamują się podczas sadzenia mechanicznego. Sadzeniaki pobudzone dają pk>n bulw o 2,5 -.3,0 t • ha większy niż sadzeniaki niepobudzone. U niektórych odmian wzrost plonu na skutek pobudzenia wynosi powyżej 10%. Do takich odmian należą: Ania, Anielka, Arkadia, Balbina, Beata, Ci lada, Grot, Jantar, Klepa, Koga, Meduza, Muza, Oda, Rybitwa, San te. Triada, Vistula, Wigry, Wiking, Wolfram.
Podkicłkowanic jest zabiegiem bardziej pracochłonnym i zalecanym przede wszystkim w uprawie ziemniaka na wczesny zbiór i w produkcji nasiennej, a także w rejonach, w których często występuje zaraza ziemniaka. Ma ono pobudzić oczka i spowodować wytworzenie grubych kiełków świetlnych długości 15—20 mm. Pod-kiełkowanie rozpoczyna się na 3—5 tygodni przed planowanym terminem sadzenia. W ażurowych skrzynkach umieszcza się po 10—15 kg wybranych i posortowanych bulw ułożonych w 2—3 warstwach. Skrzynki ustawia się jedna na drugiej tak, aby bulwy miały wyrównane warunki oświetlenia i wentylacji. Pomieszczenie, w którym podkiełkowuje się sadzeniaki, powinno mieć oświetlenie naturalne lub sztuczne przez 10—12 godzin w ciągu doby, temperaturę 10—15 °C i wilgotność względną powietrza 70—80%. Dla odmian bardziej skłonnych do szybkiego kiełkowania (np. Aster, Denar, Irys, Lord) wskazana jest temperatura 8—12 °C, a dla odmian o mało intensywnym wzroście kiełków (np. Aksamitka, Albina, Orlik, Perkoz) wyższa, wynosząca 12-15 °C. W takich warunkach wyrastają kiełki świetlne silnie trzymające się bulwy, z widocznymi zawiązkami listków i korzeni. Kształt, barwa i owłosienie kiełków świetlnych są cechami odmianowymi ziemniaka.
Zwiększenie plonu spowodowane podkiełkowaniem odmian wszystkich grup wczesności wynosi 10—20%, a może dochodzić nawet do 30%. Plon bulw zbiera się nawet o około 3 tygodnie wcześniej niż w przypadku sadzeniaków niepodkiełkowa-nych.
Prawidłowe i terminowe sadzenie bulw ma duży wpływ na wielkość plonu, jego strukturę oraz jakość. Bulwy zaczynają kiełkować w temperaturze 6—8 °C. Stąd termin sadzenia jest optymalny wówczas, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm