DSCF5645

358 F. Cegurek, A. Zarzecka

5 era, a później zwiększa się ją do 10-12 cm, a na glebach lekkich nawet do 15 cm Sadzenie bulw o 1 cm głębiej wpływa na zwiększenie przerzucanej w czasie zbio3 masy ziemi o 100-150 t • ha¹. Ponadto zbyt głębokie sadzenie opóźnia wscho<k3 zwiększa porażenie rizoktoniozą. powoduje zdrobnienie bulw, utrudnia pracę n2l szyn kopiących, zmniejszając ich wydajność, oraz pogarsza jakość zbieranego plo3

Tabela 1.10. Zapotrzebowanie na materiał sadzeniakowy w zależności od wielkości bulw

W ielkość sadzeniaka (mm)	Masa sadzeniaka (g)	Orientacyjne zużycie sadzeniaków (t • ha'^5)
30-40	30	1,8-23
40-45	50	2,6-33
45-50	70	3,4-4,0
50-60	120	4,1-5,0

Ziemniaki można sadzić ręcznie lub mechanicznie. Sadzenie ręczne stosuje się w małych gospodarstwach, może być to sadzenie pod pług, pod znacznik czy pod dołownik. Jest ono bardzo pracochłonne i niedokładne. Sadzeniaki są umieszczane na różnej głębokości, często w niejednakowych odstępach, w wyniku czego wschody, rozwój i dojrzewanie są nierównomierne.

Mechaniczne obsadzanie pola wyrównanym materiałem sadzeniakowym zapewnia ściśle określoną liczbę roślin na hektarze i równomierne rozmieszczenie bulw na jednakowej głębokości. W praktyce spotyka się sadzarki półautomaty czne i automatyczne. Sadzarki półautomatyczne są zalecane do sadzeniaków podkiełko-wanych uprawianych na wczesny zbiór. Wśród sadzarek automatycznych, w zależności od techniki wysadzania, wyróżnia się sadzarki tarczowo-chwytakowe, łańcu-chowo-czerpakowe i taśmowo-czerpakowe. Charakteryzują się one dobrą jakością sadzenia, ale niezbędnym tego warunkiem jest jesienne stosowanie obornika i orka jesienna oraz prawidłowa uprawa gleby na wiosnę i dobre przygotowanie sadzeniaków. Na starannie zasadzonej plantacji wschody są wyrównane, a zabiegi pielęgnacyjne nie uszkadzają ani nie niszczą roślin.

1.9.4. Pielęgnowanie

Celem zabiegów pielęgnacyjnych jest stworzenie jak najlepszych warunków do rozwoju roślin dzięki zapewnieniu wilgoci i dostępu powietrza do gleby, właściwemu ukształtowaniu redlin oraz zniszczeniu chwastów, chorób i szkodników.

W pielęgnowaniu ziemniaka można wyróżnić trzy okresy: od posadzenia do wschodów, od wschodów do zwarcia rzędów i po zwarciu rzędów.

W pierwszym okresie prowadzi się walkę z chwastami. W drugim oprócz niszczenia chwastów zwalcza się choroby wirusowe, czarną nóżkę, rizoktoniozę i ston-; kę ziemniaczaną. W trzecim okresie chroni się plantacje przed stonką ziemniaczaną