DSCN1510

116 Media i terroryści. Czy zastraszą

terrorysty, gdyż są pomostem do opinii publiczne)"¹⁰. Wth¹ ^ I queur słusznie zauważył:

Sukces operacji terrorystycznej zależy niemal całkowicie odstali^ głosu, jaki otrzymują. To byt jeden z zasadniczych powodów pr¹ ida od wiejskiego do miejskiego terroryzmu w latach 60. W tm

stach terroryści zawsze mogą liczyć na bliskość dziennikarzy i kaw

telewizyjnych i w rezultacie na dużą widownię. Południowoame¹ , kański terrorysta przyznał: Jeśli mamy rzucić nawet matą banką¹ budynek w mieście, możemy liczyć na wielkie nagłówki prasowe, jeśli guerriUas zabijają pluton żołnierzy, to będzie jedynie mata nota na ostatniej stronie gazety" Miasto jest niezwykle ważne dla kj!, politycznej i dla propagandy".

Stwierdzenie Laqueura doskonale wdrażają w praktykę terroryści. Pod koniec 2006 roku ugrupowanie powiązane z al Kaidą ogłosiło, że konieczne jest prowadzenie równolegle wojny medialnej i wojny militarnej, gdyż można zaobserwować wpływ, j¹ media mają na narody. Rozwój nowych technologu telekomuŁ-kacyjnych dal terrorystom szansę globalnej transmisji swych wyczynów i przesłania.

Doskonale ilustrują to twierdzenie relacje z ataków na siedem obiektów w Bombaju w listopadzie 2008 roku przez grupę uzbn> jonych w broń maszynową i granaty zamachowców. Bez trak zdobyli uwagę nie tylko indyjskich, ale i światowych medió¹ a zwłaszcza stron internetowych największych portali. Tam właśnie zamieszczano nie tylko relacje, ale i najbardziej krwawe - w sensie dosłownym - zdjęcia, z ostrzeżeń iem -zachęty: „Uwaga, treści drastyczne"

Terrorwizja

117

Katastroficzne maratony¹²

Jeśli terroryści uderzaj*, to oni zarządzaj* wówczas uwagą mediów i społeczeństwa. Jak już pisałem, gdy porwano Petera Lorenza, telewizja niemiecka na trzy dni straciła autonomiczną kontrolę nad swym programem, gdyż dostosowała ramówkę do aktualnych wydarzeń dyktowanych przez terrorystów¹ \ Czasami Cen okres bywa znacznie dłuższy. Swoistym serialem informacyjnym typu thriller show było porwanie w 1978 roku włoskiego premiera Aldo Moro. Wszystkie włoskie media przez 44 dni codziennie i szczegółowo relacjonowały poszukiwania, tropy i poszlaki. aż do momentu odnalezienia jego ciała.

Popularny w swoim czasie w Stanach Zjednoczonych nocny program publicystyczny sieci ABC •Nifhdine" narodził się jako audycja całkowicie poświęcona informowaniu i komentowaniu trwającej od listopada 1979 roku przez 444 dni okupacji ambasady amerykańskiej w Teheranie przez (doskonale zorganizowaną) gromadę irańskich studentów. Przy okazji program ten wykreował Jako gwiazdę telewizyjną dziennikarza i publicystę Teda Koppela.

Był to ogromny szok dla Amerykanów. O dramacie uwięzionych w ambasadzie rodaków codziennie przypominały wszystkie wieczorne amerykańskie dzienniki telewizyjne, kończone napisem: „Jest to n-ty dzień niewoli naszych zakładników''

W 1985 roku trzy wielkie amerykańskie sieci telewizyjne kilkanaście dni pod rząd przez większość swego programu informacyjnego podawały wyłącznie wiadomości o porwanym samolocie TWA 847. Jego przeloty między lotniskami oraz niepewny los kilkudziesięciu zwykłych obywateli był zapowiedzią prawdziwych news shows. trwających kilka kolejnych dni. Przez pierw sze cztery doby telewizja ABC poświęciła zaledwie dwie minuty wszystkim pozostałym wydarzeniom, potem było to wprawdzie

■ Termin „maraton katastroficzny" wprowadziła Tamar Urbrt w wkka Telc\'tuon's Disaster Maratltons (wr.J T. Lwrfees. 1 Curran (red l. Media. Itttmmi and Identity, RouUedgc. New York 1998. *- 71-*?.

" W. Uąueur. The Agc of Termrism.%. 124.

1

M. Ranum, The mylh of komdand iccurity, Wiley Pubiishcrs liidiarup'' li». IN 2004, ¹.114.

" ^W-    ^A Huteryaf Terrarium. Tranatction Books, New Braw¹